معمولا وقتی اسم پاپ کورن(پفیلا) به زبون میاد یاد سینما میوفتیم.
حالا فرض کنید رفتید سینما و بهتون یه ظرف خیلی بزرگِ پاپ کورن دادند.
تصمیم میگیرید یه دونه پاپ کورن از این ظرف خیلی بزرگ بردارید.پاپ کورن روبرمیدارید و میارید نزدیک دهانتون که ناگهان از دستتون میوفته روی زمین.تو این موقعیت چیکار میکنید؟
آیا خودتون رو میندازید زمین و شروع میکنید به گریه کردن؟آیا تا آخر فیلم میرید زیر صندلی و شروع میکنید به پیدا کردن اون یه دونه پاپ کورن؟یا دست میکنید توی اون ظرف بزرگِ پاپ کورن و یکی دیگه برمیدارید؟(خب معلومه، عاقلانه ترین راه همینه)
حالا اگر بغل دستیتون یه دونه پاپ کورن از اون ظرف بزرگ شما برداره ، ناراحت و عصبانی میشید؟(به نظرتون با وجود یه عالمه پاپ کورن دیگه، ارزشش رو داره که عصبانی بشید؟)
حکایت زندگی ، کسب و کار و فرصت های پیش روی ما، حکایت این ظرف بزرگ پاپ کورن هست.
اگر اینطوری به ظرفیت ها و فرصت های پیش رو نگاه کنیم، این دوتا درس رو به وضوح می فهمیم:
▪درس اول:
دستاوردها و موفقیت های دیگران مساوی با شکست ما نیست(اگه دیگران هم از این ظرف بزرگ پاپ کورن بردارند، قرار نیست اتفاق خاصی بیوفته)چون هنوز فرصت های (پاپ کورن) زیادی برای ما هست که میتونیم از اونا استفاده کنیم.
انتخاب با خودمونه، میتونیم انرژی خودمون رو صرف زیرآب زنی، انتقام، حسادت و تنفر از دیگران کنیم یا اینکه با لبخند، ادامه فیلم (زندگی) رو تماشاکنیم و یه پاپ کورن دیگه(فرصت) برداریم.
▪درس دوم:
اگر فرصتی رو از دست دادیم(پاپ کورنی روی زمین افتاد)، دنیا به پایان نمیرسه.فرصت های بیشماری پیش روی ماست که میتونیم تمرکزمون رو بذاریم روی اون فرصت ها.
اگر نگاه پاپ کورنی نداشته باشیم،زمانی که یک در به روی ما بسته میشه، انقدر زل میزنیم بهش و افسوس میخوریم که در ها و فرصت های دیگه رو نمی بینیم.
پس لطفا
__________ پاپ کورنی فکر کنید __________
