تو هرچي ميخوايي بگو ولي من ميگم بدبختيها واصلا همه چيز از يه نقطه ايي شروع شد كه شايد يادت نياد!
تو بگو نه، اما من ميگم كه همه چيز از اونجايي شروع شد كه توي جام جهاني استراليا، توپ خوشگل رو درون دروازه حريف وارد كرديم، البته ما كه نه، تيم قشنگ زحمتكشمون و بعدش هم خرسند و شاد وهمراه، ازخوبي وخوشي و افتخار، ريختيم توخيابونا، هرچند كه اون موقع ها و در دهه هاي شصت و هفتاد، شاديهامون انگار ملايمتر و متفاوت تر و با فرهنگ تر بود.
وتوي بوق ميدميديم و دودورو دو دو دوو ايران ميگفتيم ودست ميزديم واحتمالا اون موقع خودمون نميدونستيم ونميفهميديم كه چقدر جذاب و با ادب و با فرهنگيم، كه واقعا چقدر خوبيم ما. اما اين كار ما يك ايرادي داشت و نكته اش اينجاست كه اين همدلي ساده و خوشگل و با ادبانه اما درحدملل، مربوط ميشد به يك كشور مسلمون، اونم كشوري كه بيشترشون از نوع خطرناك و تمدني شيعه براي تمامي طيفهاي معمولا غربي استعماري محسوب ميشه، و اصلا در قوانين بين الملل، نبايد مردم همدل و با ادب و خندون ومهربوني داشته باشه! پس اين بدترين چهره ايي بود كه ميتونست، سراسري توي رسانه هاي خارجي اون زمان يك دفعه ايي از يه كشور مسلمون بازتاب داده بشه!
نشون دادن يك عده ايرانيه هم مسلمون و هم باحال؟! كه از ديد رسانه غربي بايد وحشي باشه ودرحال بكش بكش(كه بهونه ايي آسان و مبتدي باشه براي حمله و غارت!)، نه آدمايي كه به وقتش و براي عشقشون به ايران، شادي وهمراهي هاي اخلاقي و مهربانانه ميكنند و اون هم شادي ومهربوني عادي و باحال درچه دوراني، دوراني كه خيلي هم ازانقلاب اسلامي ايران نگذشته بود.
اصلا از اول هم از ديد يك چشم اجنبي، نبايد به كشورهاي منطقه اعلام ميشد كه با تكيه به سنت و دين و وطندوستي و افتخار و رضايت به اصالت واقعي، ميشه خارجي جماعتي كه سگش از جون يه ايراني با ارزش تر بود رو بيرون انداخت!
حدود همون موقع ها بود، همون موقع كه همه با يك گل توي دروازه با هم فرياد شادي زديم ويك لحظه گفتيم بله، خودشه و اين قشنگه، اينكه من به خودم و كشورم و به مردم مهربونم افتخارميكنم، اينكه من راضي هستم به همين خوشيهاي حتي خيلي ساده، اون هم در روزگاري كه همه چي داشتيم و بعدا فهميديم كه انگار اصلا قدر نميدونستيم، و حيف، حيف كه هيچ وقت انسان از زندگيش راضي نيست و قدر لحظات زندگي رو نميدونه و حتي به تاريخ هم توجهي نداره.
درسته تمام اينها و اين خوشي ها و همراهي هاي قشنگ و دوستانه براي يك كشور، و عشق حقيقي به اون كشور و به هموطنان و حس خوب افتخار حقيقي، دريك لحظه و در يك كلمه واحد خلاصه شد و فرياد زديم:گلل.... و از ته دل و از هر طيفي به كشورمون در مقابل مردم كشوراي ديگه، بدون ضربه وچاقوكشي وقمه كشي، در يك لحظه و هماهنگ به خودمون افتخار كرديم واشك شوق ريختيم، از اون نقطه و از اون لحظه همه چي شروع شد، وبله همون موقع بود كه همه دنيا شاخكاشون بيشتر و مشخص تر سيخ شد به سمت كشوري كه به قول آيزنهاور در چهار راه جهان قرارداره، پس ميشود يكي از مهمترين كشورهاي دنيا ازنظر جغرافياي سياسي.
اما ما اونموقع و در اون سن، چه ميدونستيم چه خبره و اصلا نقطه استراتژيك و موقعيت ژئوپولوتيك يعني چي! چه ميفهميديم كه همراهي و حس خوب واقعي، يعني همون دوران و همون لحظاتي كه داشتيم، يعني همين فرهنگ و همون همدلي پرافتخار. اما بزاربهت بگم كه بعد از برنده شدنمون و صعود تيم ايران نبودكه شاخكها بلند شد، بلكه بعد ازاتحاد و ديدن همدلي درست و دلخوشي به همون خوشي هاي ساده وقشنگمون، اونم بدون خشونت بود كه شاخكهاي همونهايي بلند تر شد كه ما اون روزها، بي اون كه بدونيم چه چيزهايي كه داريم و اونها ندارند، بدون اينكه بدونيم داريم رصد ميشيم، زيبايي خودمون رو در يك لحظه به رخشون كشيديم و اون ها هم، اين غريبه هاي حسود و مدعي و عاشق لوت كردن و غنيمت بردن، به بهانه دموكراسي و آزادي خنده دار، ما ها رو ديدند و همه چي شروع شد، و شروع كردند به تحريم و تهديد و تحريم و ترعيب و تهديد...
اونهايي كه مسخرشون ميكرديم و باخنده ميگفتيم كه انقدر ميوه در كشورهاشون گرونه كه ميوه رو دونه ايي ميخرند. اونهايي كه گوشه گوشه پايتخت ها و در متمدن ترين شهرهاشون، عطر دل انگيز دستشويي انسانهاي متمدن و مدعيشون مياد، همونها كه سالهاست با دروغ و ادعاي دموكراسي جهاني، اينهمه افغان رو براي معادن ارزشمندشون، اينهمه عراقي رو به جرم شيعه بودن و نفت داشتنشون قتل عام كردند، اين همه فرزند كشي فلسطيني ها به جرم مسلمون بودن در نقطه صفر مرزي زميني ودريايي خداباوران واخلاقمداران، دربرابرغربيهاي ضداخلاق، همونها كه تازه ١٠٠ساله كه سياهپوستانشون درظاهر، ديگه برده نيستند، اما بازم از همه بيشتر محكوم هستن.
همون هايي كه براي دزدي نفت و براي گسترش مرز صهيونيست و تسلط كذاييشون بر منطقه، با سوريه و عراق، و بعد با افغانستان و يمن، همون كاري رو كردند كه براي تسلط بر آفريقاي ثروتمند، با ليبي و كشورهاي ديگه آفريقا كردند. اين همه قتل عام... و در رسانه هاشون و با پول ملت بيچاره اشون، ساليان سال لفظ و تئوري خنده دار آزادي و دموكراسي رو بهشون دادن و همه ي دار و ندارشون رو ازشون گرفتن و بهشون يك شكلات بد مزه به نام آزادي دادن.
همون شاخكهايي تكون خورد كه از اتحاد وسلامت روحي و اخلاقي يك جامعه بشري متنفره، اصلا از بشر جماعت متنفره، شاخكهايي كه سرشار از راديواكتيوه و عاشق همجنسگرايي واستفاده ابزاري وتبليغات و پولسازي ازبرهنگي زنهاست، همون شاخكهايي كه اتحاد هيچ ملتي رو بر عليه زشتي و بي فرهنگي نميتونه ونتونسته ببينه، همون هايي كه مجريهاي فارسي زبانشون در صداي آمريكا و بي بيسي حكومتيشون و منو تو ضد اخلاق و تجزيه اينترنشال و... سالها اصرار داشتن كه ورزش ايران سياسيه اما وقتي فهميديم ورزش خودشون سياسي تره كه همون رفتارهارو در جنگ روسيه و اكراين كردند. ازهمون موقع بود كه برنامه هاشون رو شروع كردند و تا به همين الان كه بيست وچند سال ازاون دوران خوشي كه داشتيم وقدر ندونستيم، گذشته، به جايي رسيدن كه پليس كشتن و بي پوششي دخترزيبا و پاك ايراني با فرهنگ و حيارو كه ريشه در حتي قبل از اسلام داره، بي ادبي به مقدسات وخط قرمزها رو، ورزش روتحريم كردنها و... رو، براي عده ايي، با هزاران دروغ و نامردي، عادي سازي كردن و كمي ديگه هم، حتما حشره خواري رو براشون عادي ميكنند. همون هايي كه ساليانه بيشترين مصرف گوشت گاو و خوك رو دارند اما به عيد قربان كه ميرسه باز تو رسانه هاي حكومتيشون شروع ميكنن به گير دادن به گوسفند خوردن مسلمونا.
تو بگو نه اما من يادمه كه قبل از ماهواره داشتن، حس وحال خونه و زندگيهامون خيلي قشنگتر وساده تر بود و سرشار از رضايت و آرامش بود.
مثل اينه كه يك شخصي كه ازت متنفره، صبح تا شب بنشينه جلوت و ازت فقط و فقط ايراد بگيره وحتي از قصدي يكم قشنگيهات رو نگه و تمام بديهات رو مدام جلوت تكرار كنه و از دستاوردات و از خوبيهات نگه تا روت سواربشه.
همون وقت ها بود كه ناگهان ماهواره و شبكه هاشون يكي يكي مثل قارچ، شروع كردند به اضافه شدن، و همه اشون شد ابزاري براي نامردهاي ضدايراني كه تا ميتونند بشينند براي يك مشت دلار، بدبختيهايي كه تمام دنيا حتي گاهي بيشتر از ما دارند رو، اغراق شده به خودمون پس بدن. و اين حقيقته كه فقط يكي كه ازت متنفره و دشمنته و ميخواد روت سوار بشه است، كه ميتونه تنها و فقط بديهات رو هرروز و هرثانيه برات مروركنه، نه دوست آدم.
الانه كه ميفهمم تمام اين كانالهايي كه باپولها ومالياتهاي مردم بدبخت كشورهايي مثل انگليس وآمريكا وسعودي ساخته شده به چه هدفي بوده و چقدر دلم براي تلويزيون خودمون تنگ شده، دلم براي عشق به خانواده در فرهنگمون، دلم براي نشستن وتكيه دادن به پشتيهاي قرمز توي خونه پدربزرگ، براي دستپخت ساده و خوشمزه مادربزرگ و رضايت به سادگي هاي خوشمون، دلم براي جمع خانوادگيمون، براي دورهميهاي فاميلي بدون پز دادن و چشم تو هم چشمي هاي اينستاگرامي، دلم براي سريال خانه سبز، دلم براي سريال روزي روزگاري، براي محله بروبيا تنگ شده. كاش كه اينهمه كانال ضد فرهنگ وضد اصالت، كاش اينهمه شبكه ضدخانواده توليد نميشد و اين همه سال، خوشيهامون رو(هدفمند) و با دروغ و نامردي برامون به عنوان ناخوشي جا نميزدن.
هرچند كه بماند كه ما واقعا خوش شانس بوديم كه اين همه كانالها و كاركنان نامردش در عصري كه همجنسگرايي رو دارند كاملا علني ميكنن و ازبرهنگي زنان براي تبليغات سو استفاده ميكنند، و از خشونت و تجزيه و نا امني و بي آسايشي و جنگ حمايت ميكنند و حشره خواري هم ميخوان دوروز ديگه مد كنند هستن و حضور دارن، كه بادفاع ازبي اخلاقي كمك ميكنن مسير درست روبهتر بفهميم، و هرچند خيلي جاها اشتباه داشتيم، اما خداروشكر خوشبختيم كه در عصر بي خدايي و ضد اصالتي و ضديني، تمدن وفرهنگمون تلفيقي از تمدن اصيل ايراني و حق پرستي و ايراني اسلاميه و حالا هم با اين همه تحريم و دشمني، خداروشكر نه تنها ايران و ايراني از فرهنگ و انسانيت و سنت عقب نكشيده خداروشكر، بلكه هرروز هم ماشاالله و به لطف خداي منان داره گسترده تر ميشه ونمونه اش هم پياده روي ماشاالله باابهت اربعينه كه براي ياد آوري پيروزي ابدي حق برباطل، پيروزي جوانمردي بر نامردي، براي اعلام نفرت ابدي از استعمار، هم به صورت سنتي هم مدرنشه.
درسته دلمون تنگ شده براي روزهاي خوب گذشته كه قدر ندونستيم اما همه چيز قابل جبرانه خداروشكر وهيچ وقت براي خوبي هاي مداوم و رضايتمندي ها و همراهي هاي بي دريغ و مهربانانه و بازگشت هاي درست، دير نيست.
