در مراسم ختم کتاب صحیح البخاری، به این نکته مهم اشاره کردم که وظیفه علما در برابر فتنه‌ها و فسادهای عصر حاضر بسیار سنگین است. به عنوان طالب علم، همگی ما باید به این نکته توجه کنیم که زمانه به سمت فساد در حال حرکت است و این وضعیت مطلوب نیست.
برای خروج از فتنه و فساد، راهکارهای متعددی ارائه می‌شود، اما آنچه انبیاء به ما نشان داده‌اند، متفاوت است. مثال مردم در این زمان به این صورت است که مانند شخصی هستند که پولی را در خانه خود گم کرده، اما در کوچه و بازار به دنبالش می‌گردد. مردم نیز به دنبال اصل مشکل نمی‌روند و راه‌هایی که انتخاب می‌کنند، به مقصود نمی‌رسد.
خداوند انبیاء را برای هدایت انسان‌ها فرستاده و ما باید به همان تعلیمات و هدایات آنها برگردیم. تعلیمات انبیاء، قرآن و احادیث بیان می‌کند که اصل مشکل در خود انسان است. همانطور که حضرت رسولﷺ فرموده‌اند: اگر قلب انسان فاسد شود، همه‌ی بدن فاسد خواهد شد و اگر قلب پاک باشد، همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.
اگر صداقت، ایثار، فداکاری و عشق به قرآن و رسول اللهﷺ در وجود ما باشد، اوضاع بهتر خواهد شد. وظیفه علما سنگین است و آنها باید ارشاد و هدایت مردم را بر عهده بگیرند و راه درست را به آنها نشان دهند.
متأسفانه در این زمینه کم‌کاری وجود دارد و در بین علما ایثار لازم نیست فقط به معنای مالی باشد، بلکه وقت گذاشتن برای مردم نیز اهمیت دارد. یک امام جماعت شاید آنطور که باید مطالعه نکند تا بتواند شبهات را از جوانان دور کند و نمازگزاران خود را راضی نگه دارد.
وظیفه علما از خانه‌های خودشان شروع می‌شود. اگر علما مقداری ایثار و از خودگذشتگی کنند و برای مردم وقت بگذارند، ان‌شاءالله اوضاع بهتر خواهد شد. اما اگر احساس مسئولیت نکنیم، نه تنها خودمان آسیب می‌بینیم بلکه فتنه و فساد به زندگی همه رسوخ خواهد کرد.
لازم است که همه بیدار و هوشیار باشیم. دعوت، تبلیغ، امر به معروف و نهی از منکر اشکال مختلفی دارد و محدود به برنامه‌های جماعت تبلیغ نمی‌شود. هر انسانی باید به هر شکلی که می‌تواند منکر را دور کند.
