یادداشت اول: دیکتاتور زمانه‌ات را بشناس! :)

حدیث " امام زمانه ات را بشناس " عبارتیست مشهور در فقه و کلام

و مرسوم در بکارگیری در قرینه های ساختاری

به گمان بنده، اصول رخ دادن تمامی پدیده های دیکتاتور مآبانه مشتمل بر سه بخش میباشند:

1. دستور دهنده

2. پیام دستوری

3. دستور گیرنده

لذا مادامی که هر یک از این سه رکن حذف شوند این فعل ابتر می شود.

ضمناً برای هر رکن چند شرط لازم است که به ترتیب ذیل بیان می شوند:

1.شروط لازم برای دستور دهنده:

• دستور دهنده منتخب نهاد مردم ( بصورت مستقیم یا غیرمستقیم ) نباشد.
• دستور دهنده از قوانین از پیش تعیین شده ای برای صدور فرمانش استفاده نکند.
• فرمان صادره به منظور نیل به منفعتی شخصی، گروهی و یا طبقه ای خاص ( از برای نزدیکان، اقوام، دوستان، وابستگان ) باشد.

2. شروط لازم برای پیام دستوری (فرمان):

• فرمان به تبع از قوانین اساسی حاکم بر کشور صادر نشده باشد.
• فرمان دارای الزام و پشتوانه ی اجرایی منطقی و قانونی نباشد.
• فرمان شامل استثتائات ناعادلانه و غیرمنطقی باشد.

3. شروط لازم برای دستور گیرنده:

• فرد جز از راه اجبار نتواند به دستورات عمل کند.
• فرد هیچ اختیاری از خود در قبول یا رد فرمان نداشته باشد.
• تشویق یا تنبیهی برای دستور وجود نداشته باشد.
• هیچ تلاشی برای رفع ابهامات از هیچ مسیری نتواند صورت گیرد.

جمع بندی:

استفاده از لفظ دیکتاتور به جهت جایگزینی آن با نام اشخاصی که آلوده به این ارکان و شروط شده اند بلامانع است!

در غیر این صورت تهمتی بیش نیست و نه فقط تشویش اذهان عمومی را در پی دارد بلکه خطر لوث شدن و بی اثر شدن بار روانی این کد به هنگام نیاز در آینده، دور از انتظار نخواهد بود.

همچنین در ادامه، یادداشت دوم را نیز میتوانید بخوانید:

*پاورقی:

کلید واژه ی دیکتاتور در این نوشتار شامل تمامی ابعاد معنایی و ویژگی های ساختاری آن میباشد.

دیکته. [ ت ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) مطلبی که کسی املا کند و دیگری بنویسد. (دهخدا)

مترادف واژگانی مانند املا، درست نویسی، تحمیل برابر پارسی: از بر نویسی

همچنین در تعاریف عامه و جهانی عصر جدید ( قرن 20 و 21 میلادی ) به واژه ای بسیار مرسوم تبدیل شده است که در کلام و نوشتار جایگزین نام رهبران جبهه ی متحدین می شود.