با جدی‌تر و پیچیده‌تر شدن رقابت در بازار فراورده‌های لبنی، دیگر بدون توجه به استراتژی‌های بازاریابی و فروش، شانس بقا در این میدان کاهش می‌یابد. این روزها به‌خاطر شرایط اقتصادی موجود که عمدتا ناشی از تحریم‌ها و برخی سوءمدیریت‌ها است، مصرف سرانه به طور قابل توجهی در حال کاهش است. سه نگرانی در سطح کلان دامن‌گیر کشور شده است؛
۱- مشکلات تغذیه‌ای و سلامت جامعه ناشی از عدم کفایت مصرف شیر و فراورده‌های لبنی
۲- مازاد شیر خام و احتمال کشتار دام‌های شیرده به علت نبود بازار مصرف
۳- رقابت سنگین در جهت حفظ سهم بازار که متاسفانه این رقابت عمدتا در مسیر کاهش قیمت قرار دارد.
اما مشکلات کارخانجات تولید فراورده‌های لبنی با مشکلات بعدی ناشی از این بحران روبرو هستند؛
۱- کاهش فروش و نتیجتا کاهش درآمد
۲- مازاد شیر خامی که تعهد خرید دارند.
۳- بالا بودن قیمت تمام‌شده
۴- از دست‌رفتن نقدینگی طی زمان
و درنتیجه اقداماتی که می‌تواند پیش‌روی تولیدکنندگان قرار گیرد، علاوه‌بر کاهش هزینه‌های غیرضروری، شامل تعدیل منابع‌انسانی، خرید مواد اولیه و بسته‌بندی ارزان‌تر، تلاش برای یافتن رسیپی‌های ارزان‌تر و نهایتا و از همه بدتر، کاهش هزینه‌های بازاریابی و فروش است که تمامی این موارد به خودی خود باعث فرورفتن بیشتر از پیش می‌شوند. این یک بن‌بست دوسویه است! و هردو طرف باخت!
این درحالی است که صنعت لبنیات و به طور کلی صنایع‌غذایی در سایر کشورها و حتی قبل‌تر در ایران به سمت و سویی دیگر در حال بوده است.
۱- تلاش برای بالابردن ایمنی در زنجیره تامین
۲- به‌کارگیری تکنولوژی‌های نوین
۳- مدیریت انرژی
۴- مدیریت ضایعات
۵- مراقبت از محیط زیست و سیاره زمین
۶- توسعه منابع انسانی در جهت خودشکوفایی و تعالی
۷- توسعه محصولات فراسودمند و اختصاصی برای گروه‌های مختلف و متمایز
حال این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توان به مسیر درست بازگشت؟ بسیاری از تغییرات باید در اقتصاد کلان کشور انجام شود اما نقش بنگاه‌های اقتصادی چیست؟ در این شرایط یک تولید‌کننده فراورده‌های لبنی به چه مواردی باید اهمیت دهد؟
در مطالب بعدی به این مورد آخر خواهیم پرداخت.
