خروپف صدایی است که در هنگام خواب به دلیل لرزش بافت‌های نرم در گلو ایجاد می‌شود. این صدا زمانی شنیده می‌شود که جریان هوا در هنگام تنفس باعث لرزش این بافت‌ها شود.
برای تشخیص مشکل خروپف، پزشک ابتدا سوابق پزشکی و علائم شما را بررسی می‌کند. همچنین معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. ممکن است پزشک از همسر یا همراه خواب شما در مورد زمان و شدت خرخر شما سوال کند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است برای بررسی ساختار راه هوایی شما به تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی‌تی اسکن یا ام آر آی نیاز داشته باشد.
اگر خروپف شما شدید است یا علائم دیگری دارید، ممکن است نیاز به انجام تست خواب داشته باشید. این تست معمولاً در کلینیک خواب انجام می‌شود و شامل اتصال سنسورهایی به بدن برای ثبت فعالیت‌های مختلف بدن در طول خواب است. اطلاعات جمع‌آوری شده در این تست به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را تعیین کند.
برای درمان خروپف، پزشک معمولاً ابتدا تغییرات سبک زندگی را توصیه می‌کند، از جمله:
اگر خروپف همراه با آپنه خواب باشد، پزشک ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:
دستگاه فشار مثبت مداوم در راه هوایی (CPAP): این دستگاه با ایجاد فشار مثبت هوا در راه هوایی، از بسته شدن آن در هنگام خواب جلوگیری می‌کند. CPAP موثرترین روش برای درمان آپنه خواب است، اما ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد.
دستگاه‌های دهانی: این دستگاه‌ها با پیش بردن فک پایین، زبان و کام نرم، راه هوایی را باز نگه می‌دارند. این دستگاه‌ها ممکن باعث خشکی دهان، درد فک و ناراحتی صورت شوند.
جراحی: در برخی موارد، جراحی برای باز کردن راه هوایی و جلوگیری از تنگی آن در هنگام خواب انجام می‌شود. این جراحی‌ها شامل انواع مختلفی هستند، مانند یوویلوپالاتوفارنژیپلاستی (UPPP)، پیشرفت فک بالا و پایین (MMA) و تخریب بافت با فرکانس رادیویی. اثربخشی این جراحی‌ها متفاوت است و پیش‌بینی نتیجه آن دشوار است.
توجه داشته باشید که انتخاب روش درمان به شدت خروپف، وجود بیماری‌های زمینه‌ای و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. همیشه قبل از شروع هرگونه درمان با پزشک خود مشورت کنید.
برای جلوگیری یا کاهش خروپف، می‌توانید این نکات را امتحان کنید:
کاهش وزن: اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن می‌تواند به کاهش خروپف کمک کند، زیرا چربی اضافی در گلو می‌تواند راه هوایی را تنگ کند.
خوابیدن به پهلو: خوابیدن به پشت باعث می‌شود زبان به سمت عقب گلو بیفتد و راه هوایی را تنگ کند. سعی کنید به پهلو بخوابید. اگر متوجه شدید که در طول شب به پشت می‌چرخید، می‌توانید یک توپ تنیس را در پشت لباس خواب خود بدوزید.
بلند کردن سر تخت: حدود 10 سانتی‌متر بلند کردن سر تخت می‌تواند به کاهش خروپف کمک کند.
نوار بینی یا گشادکننده بینی خارجی: نوارهای چسبی که روی پل بینی چسبانده می‌شوند، می‌توانند به افزایش فضای مجرای بینی کمک کنند. گشادکننده بینی خارجی نیز می‌تواند به کاهش مقاومت جریان هوا کمک کند. با این حال، این روش‌ها برای افراد مبتلا به آپنه خواب موثر نیستند.
درمان گرفتگی بینی: آلرژی یا انحراف تیغه بینی می‌تواند جریان هوا را از طریق بینی محدود کند و باعث خروپف شود. برای درمان گرفتگی بینی می‌توانید از اسپری‌های استروئیدی تجویزی استفاده کنید. برای اصلاح انحراف تیغه بینی نیز ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.
محدود کردن یا اجتناب از الکل و آرام‌بخش‌ها: از مصرف الکل حداقل دو ساعت قبل از خواب خودداری کنید و قبل از مصرف آرام‌بخش‌ها با پزشک خود صحبت کنید. الکل و آرام‌بخش‌ها باعث شل شدن عضلات گلو می‌شوند.
کافی بودن خواب: بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت خواب در شب داشته باشند. ساعات توصیه‌شده خواب برای کودکان با توجه به سن متفاوت است. کودکان پیش‌دبستانی باید روزانه 10 تا 13 ساعت، کودکان دبستانی 9 تا 12 ساعت و نوجوانان 8 تا 10 ساعت خواب داشته باشند.
