من همیشه فکر میکردم انسان روزی تبدیل به یک روح میشه که می‌میره. یه هاله نامرئی از جسمش خارج میشه و تو آسمون سرگردون میشه. افکارم بچگانه بوده، میدونم!
مدتها پیش متوجه شدم آدم وقتی روح میشه که کسی متوجه حضورش نشه. بود و نبودش در زندگی هیچ آدمی تغییری ایجاد نکنه. باشه ولی در واقع نباشه.
من روح شدم. خیلی وقته که روح شدم. یه روح سبک و سردرگم...
هِلویا
