مقصد یا مسیر ؟

مقصد یا مسیر ؟

در دهه چهارم زندگی بیش از همیشه مطمئن شدم که بهتره #مقصد خاصی در زندگی تعریف نکنم. معتقدم زندگی یه نعمت بزرگه که به ما عطا شده و در اصل یه مسیره، #مسیر مابین آمدن و رفتن !

به قول سهراب سپهری:

"زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست

رود دنیا جاریست،#زندگی آبتنی کردن در این رود است "

شانس، شرایط محیطی، زمان و جغرافیا در #کیفیت‌زندگی ما مهمند ولی به نظرم خیلی چیزا هم دست خودماست .

مثلا انتخاب #همسفر و روش طی مسیر !

یقین پیدا کردم که #شناخت خودم و تواناییهام، باورهام و آرمانهام، مهمترین نقش رو برای زیباتر و پربارتر این #سفر داده و در کنارش همسفر همدل هم نقش بسیار پر رنگی در کیفیت این مسیر و در واقع کیفیت زندگی داره.

همسفری که همدل باشه و همراه، همسفری که قرار نباشه خودت رو با سلیقش تطابق بدی! خودت باشی با خودِ واقعی همسفرت. فقط همین !!

در #کتاب "پاندای بزرگ و اژدهای کوچک "

پاندای بزرگ میپرسه: اگه بعضی‌ها از من و کارام خوششون نیومد چی؟ پاندای بزرگ میگه: تو باید راه خودت رو بری، بهتره اونا رو از دست بدی تا خودت رو.

شاید امروزه بهتر حرفهای پاندای بزرگ رو درک میکنم.

پ‌ن: با حضور در گروهای #کوهنوردی بیشتر از همیشه ارزشمند بودن همسفر را درک کرده‌ام.

📍قله #شاه‌علمدار #کلاردشت، غرب استان #مازندران

📌مدت زمان مفید پیمایش:

13km - 5:30’

https://www.instagram.com/invites/contact/?i=hpji1bq655np&utm_content=60lafxk