ابتدا که روزه می گرفتم از سر تکلیف بود. دروغ چرا یه روزایی خیلی سخت بود. توی شرایط مختلف روزه گرفتم. توی کار، آموزشی سربازی، با مشکل معده و ... . خیلی ها منو که می بینن می گن تو چرا دیگه روزه می گیری؟ خدا که از تو انتظاری نداره! اما من در این مدتی که روزه گرفتم به نتایجی رسیدم. شاید به درد شما بخوره.
۱- خدا توان روزه گرفتن رو می ده. روزای اول سخته. حدودا ۳ روز اول. ولی بعد بدن بهش عادت می کنه و سختیش کم می شه.
۲- ماه رمضون وقتی که روزه هستی به دلیل بی حالی که از روزه داری، متوجه یکسری چیزها نمی شی. ولی سر سفره افطار حس خوبی به آدم دست می ده و چندین برابرش صبح روز عید فطر! این حس هیچ جای دیگه ای قابل تجربه کردن نیست.
۳- توی کل ماه رمضون، آدم به دلیل گشنگی احساس بی حالی داره؛ به خصوص توی ساعت های آخر روز. اما به شکل عجیبی نشاط داره. نگرانی ها، استرس ها و غم و غصه ها از آدم دور می شه و آدم واقعا احساس سرحالی و نشاط خوبی می کنه.
۴- خدا گفته من به روزه امر کردم و خودم جزای اون هستم یا خودم جزای اون رو می دم.
مهمونی خدا همه چیش با بقیه مهمونی ها فرق داره. از دستش ندید!
