آیا شرکت شما تمایل به جذب مدیران و افراد #برونگرا دارد؟ یا درونگرا؟ در این پست با اشاره به بخش‌هایی از این ۵ کتاب، دَرمی‌یابیم که چرا مردم جذب افراد برونگرا میشوند و چرا احتمال اینکه این افراد کلاه‌بردار یا خالی‌بند باشند بیشتر است و چرا درونگرایان مدیران بهتری هستند!
برونگراها بیشتر روی وجهه بیرونی خود کار میکنند. معمولا بهتر از افراد درونگرا لباس می پوشند، خوش سر و زبان هستند، راحت با دیگران ارتباط میگیرند و نظرات بقیه کمتر برایشان مهم است (و ما به اشتباه فکر میکنیم آنها روی خودشان متمرکز هستند) و همین موارد باعث میشود به آنها اعتماد کنیم
این فیلم درباره جردن بلفورت است که با انجام سخنرانی‌های هیجان انگیز، مردم را قانع میکرد تا پولشان را برای سرمایه گذاری به او بسپارند و آخرش کلاه بردار از آب درآمد. البته ایشون هنوزم سخنرانی میکنه و از رو نمیره.
نکته جالب درباره این افراد این است که با اینکه به کلاه برداری و دو سال زندان هم محکوم شد، پس از آزادی هم دوباره کلاس انگیزشی و آموزش سرمایه‌گذاری برگزار میکنه و یکسری آدم هم میرن همایش های ایشون و براش دست میزنن!
نمونه دیگری از این مدیران برونگرا خانم الیزابت هولمز بود. ایشون در ۱۹ سالگی از دانشگاه اخراج شد! و همزمان یک استارتاپ در حوزه پزشکی راه انداخت و گفت که داره دستگاهی میسازه که ۲۵۰ آزمایش پزشکی را فقط با یک قطره خون انجام میده. و با همین وعده، از سرمایه گذارهای بیچاره چند صد میلیون دلار سرمایه گرفت و شروع به دوختن لباس پادشاه کرد!
او برای قانع کردن سرمایه گذارا اونها رو میاورد و ازشون خون میگرفت و میذاشت تو دستگاهِ الکی خودش. بعد افراد را به بخش دیگری از شرکت می‌برد و نمونه خون را یواشکی به یه دستگاه تست واقعی منتقل میکرد و بعد نتیجه رو به سرمایه گذار اطلاع میداد! سرمایه گذارها هم میگفتند جلل خالق! و باز هم پول میدادند به ایشون برای سرمایه گذاری بیشتر.
ایشون عقیده داشت fake it until you make it ! ایشون سرمایه گذارانی را انتخاب میکرد که چیزی درباره پزشکی ندانند و راحت بتونه با سخنرانی جذاب گولشون بزنه. همچنین ایشون همانطور که در عکس دیدید با تقلید از استیو جابز، یقه اسکی مشکی می پوشید! در رویدادها و مجلات معروف تکنولوژی سخنرانی میکرد! و خودش را استیوجابز بعدی معرفی میکرد (این تقلید از استیوجابز زنگ خطری بود که سرمایه گذاران ندیدند... این تقلیدها دوره اش تموم شده و برای قشر بی‌سواد جامعه جواب میده فقط)
با تحقیق مجله wall street درباره عدم صحت دستگاه های این شرکت، گند این بازی هم در اومد. ایشون چند سال FDA را دور زده بود ولی نهایتا در دادگاه محکوم شد و شرکتش که ۱۰ میلیارد دلار ارزش گذاری شده بود کلا صفر شد و منحل شد! خودشم دیگه یقه اسکی نپوشید :)) (برگرفته از کتاب bad blood)
ایشون همزمان با بزرگ شدن شرکتش، به انتقادات علمی رسانه ها پاسخ نمیداد و با شروع سوالات سازمان های پزشکی مانند FDA و نقد رسانه ها، با برگزاری سخنرانی در همایشها، شروع به برندسازی شخصی کرد! تا این جذابیت شخصیش بتونه چشم و گوش سرمایه گذاران رو کور کنه. و از نقدها مصون بمونه:
همینطور که می بینید، ایشون در تد تاک هم سخنرانی میکرد و برای بقیه نسخه می‌پیچید. این نشون میده که نباید هیچ وقت نسبت به چیزی تعصب داشته باشید و اگر چیزی غلطه، بخاطر اینکه یه آدم موفق یا پولدار اون رو بیان میکنه درست نمیشه. غلط غلطه. هر کسی که بگه.
کتاب Good to great نمونه دیگری از کتاب هایی است که به شما میگوید باید نگاهی مجدد به مدیران درونگرا داشته باشید. این کتاب تحقیقی ۵ ساله روی بزرگترین شرکتهای موفق دنیاست که نشان میدهد شرکتهایی که در جهان به رتبه ۱ در کسب و کار خود رسیدند، اکثرا مدیرانی درونگرا و حتی خجالتی داشتند. لیستی از شرکتهایی که رشدهای بسیار بزرگ و پایداری داشتند در این کتاب بررسی شده و اکثر این شرکتها مدیرانی ساکت و سر به زیر و معمولا درونگرا داشتند.
طبق تحقیقاتی که در آمریکا انجام شده، اکثر مردم از آدمهای برونگرا خوششان میاید (در ایران هم به دلیل تشابه فرهنگی همین قانون برقراره و اینهمه کنفرانس میلیاردر های خودساخته که میخوان به زور شما رو میلیارد کنند، گواه بر همین مساله است) . اما جالبه که در کشورهای ژاپن و کره، درونگرایی مزیت و ارزش محسوب میشه. شاید یکی از دلایل پیشرفت این کشورها در سکوت، همین باشه.
در کتاب Quiet نیز، نویسنده ثابت می کند که ما چقدر درونگرایی را کم ارزش جلوه میدهیم و با این کار افراد و سرمایه های بزرگی را از دست می دهیم. برونگرایی به فرهنگ ما نفوذ کرده و مردم ساده را براحتی میشود تحت تاثیر قرار داد. اما اکثر شرکت های موفق دنیا، مدیرانی درونگرا دارند.
نمونه دیگر این کلاه برداریها: شبکه های هرمی مانند gold Quest است. آنها افراد برونگرا را بعنوان فروشندگان اصلی جذب می کردند تا با سخنرانی و ایجاد انگیزه در افراد، آنها را به سرمایه گذاری ترغیب کنند. و متاسفانه افراد ساده که به دنبال سود عجیب هستند براحتی گول این افراد را میخورند.
درونگرایی و برونگرایی یک ویژگی روانی فردی است و هر کسی می تواند کلاه بردار از آب در بیاد و صرف اینکه کسی برونگرا است به این معنی نیست که کلاه برداره. اما ما از لحاظ روانی معمولا راحت تر حرف افراد برونگرا رو باور میکنیم و این رو روی اعتماد به نفس اونها میذاریم. درحالی که این قضیه هیچ ارتباطی به اعتماد به نفس واقعی فرد و قدرت رهبری اون نداره.
