این تیتر زرده! اما یه دانه سبز اماده کاشته شدن در وجودتونه!
منوی امروز کافه کلاژ (مثل جسم، روح و ذهن هم یه خوراکی دارن .این منو ، خوراک امروز کافه کلاژ برای روحه.)
کلاژ امروز، مهارت برنامه ریزیه .
قراره تا حد امکان عمیقا به این مهارت بپردازیم.
امروز قراره با یک دیاگرام ، به بررسی جز به جز و دقیق برنامه ریزی بپردازیم
توی دیاگرام از وبلاگ متمم ، پیج لایف مگ در اینستاگرام و اندوخته های خودکافه کلاژ استفاده شده.
علاوه بر اون . در انتها به معرفی کتابهای مربوط می پردازیم.
کافه کلاژ امروز رو از دست ندید.
دقت کنید که اگه برنامه شما با شکست مواجه میشه فقط بخش کوچکی از شکست به خاطر شیوه برنامه ریزی شماست.
قطعا همه ما روزهای زیادی برنامه ریختیم اما به دلایل نامشخص موفق به انجام اونها نشدیم!
برای اینکه دلایل مبهم، مشخص بشن میریم سراغ عوامل موثر در پیدا کردن دلایل.
اولین عامل تعیین کننده، آمارگیریه!
شما باید در وهله اول بدونید که درحال حاضر روزانه وقتتون رو به چه چیزهایی اختصاص میدید. اسم این اطلاعات رو داده کنونی میذاریم. مثلا اینکه امروز شما 3 ساعت به فضای مجازی ، 5 ساعت در محل کار و 3 ساعت به بیرون رفتن اختصاص دادید.
حالا شما برای رسیدن به هدفی که دارید به صورت آرمانی برنامه بریزید .یعنی در بهترین حالت شما برای رسیدن به هدفتون باید روزانه 6 ساعت زمان بگذارید . اما ازونجایی که فاصله زیادی بین داده کنونی و داده ارمانی هست، اینجا میایم و با یه سیر صعودی ، جوری برنامه ریزی میکنیم که کم کم ساعتهای یادگیری رو زیاد کنیم و به حالت ارمانی برسیم. مثلا با خودمون قرار میذاریم که هفته اینده ، روزانه 2 ساعت به یادگیری اختصاص داده بشه.
هفته بعدی 4 ساعت
و هفته بعدی 6 ساعت.به این مورد میگیم داده کنونی مطلوب.
دقت کنید که داده مطلوب کاملا شخصی سازی شده است و براساس پارامتر هایی تعیین میشه که در داده کنونی در دسترستون هست.
آمارگیری فقط یکی از عواملیه که به خودشناسی مرتبطه.
و خودشناسی یه موضوع عمیق و طولانیه که در ویدیو های اینده مفصل بهش میپردازیم اما خودشناسی منحصر به برنامه ریزی یعنی دانستن اینکه تمرکز روی چه مواردی باعث بروز اثار مثبت و در چه مواردی باعث بروز اثار منفی میشه.
مثلا دانستن اینکه گوش دادن به اهنگ برای من باعث غمگین شدن من میشه بنابراین خودم رو در معرض اینکار قرار نمیدم. یا مثلا من میدونم که دوش صبحگاهی باعث ایجاد حس مثبت در من میشه، بنابراین در برنامه روزانه ام به صورت روتین قرارش میدم.
عامل دیگه اما خودکنترلیه. بعد از اینکه ما شناخت متوسطی نسبت به موارد توضیح داده شده پیدا کردیم.باید تعهد بدیم که کارهایی که تاثیر منفی دارن رو انجام ندیم و کارهای با تاثیر مثبت رو بیشتر کنیم.
یکی از موارد خودکنترلی،خودکنترلی افکار هست. که خودکنترلی منعکس دربرنامه ریزی یعنی
در زمان درست در فکری عمیق شدن و ریشه یابی کردن
و در زمان مناسب دیگری، ترمزکشیدن قاطعانه دربرابر پرداختن به افکار
یعنی مثلا اگه درحال درس خوندن هستیم و یادمون میاد دیروز فلان اتفاق ناراحتمون کرده، باید براساس شدت اون احساس، تصمیم بگیریم که باید درلحظه مسئله رو ریشه یابی کنیم یا اینکه کاملا ببندیمش و ریشه یابی رو برای زمان دیگه ای بذاریم. یعنی اگه شدت ناراحتی در حدی هست که قادر به ادامه نیستیم، از راه های حل مسئله استفاده کنیم و مسئله رو حل کنیم.یکی از راه های تخلیه احساسی، نوشتن هست. یعنی سیرتاپیاز ناراحتی خودمون رو روی کاغذ بنویسم.
الان وقت این رسیده که روی داده هایی که از خودمون داریم تمرکز کنیم .
ریشه یابی در داده آرمانی
توی داده ارمانی شما یک هدف داشتید . صرف داشتن هدف کافی نیست!
هدفتون رو زیر ذره بین بذارید.
گاهی اوقات ما نمیدونیم چرا میخوایم به یه هدف برسیم.( ویدیوی من دیدم همه اینوری میرن منم اومدم اینوری)
یا رسیدن به اون هدف اصلا برای ما شخصی سازی نشده.یعنی مثلا یه فیلم درباره برنامه نویس ها دیدیم ( سریال مستر روبات ) و حالا این تبدیل شده به هدف نهای من ! درحالیکه من هیچ چیزی ازین حوزه نمیدونم. ممکنه شخصیت من هیچ اشنایی با شرایط کاری اون حوزه نداشته باشه و مثلا منِ برونگرا که نمیتونم یک ساعت یکجا تنها بشینم تطابقی ندارم با ساعتها پشت سیستم نشستن. بنابراین ، قبل از اینکه برید توی دل برنامه ریزی، از همه شرایط و مسائلی که درباره اون حیطه هست اطلاع کسب کنید و با خودشناسی که نسبت به خودتون دارید ببینید واقعا اون هدف مناسب شماست یا نه . گاهی اوقات هم داریم به پیروی از بقیه به دنبال اون حیطه میریم.
یا گاهی اوقات انتظار بیجایی داریم.یعنی اون هدف و حالت ارمانی حتی توی قصه ها هم قفله. بنابراین بررسی کنید اصلا عقلانی و درسته که مثلا توی یک ماه 10 کیلو کم کنید؟ یا روزانه 16 ساعت درس بخونید؟توی داده ارمانی خودتون، واقع بین باشید.
بعد ازینکه مطمن شدید شما منطقا و احساسا اون هدف رو میخواید و با یه مسیر معقول هم میخواید بهش برسید، نوبت به تدابیر امنیتی میرسه.یعنی مثلا مکتوب کنید که چرا میخواید بهش برسید. یا از این بنویسید که دستاورد های این هدف براتون چیه.
بعد از اعتبار سنجی اهدافتون.
نوبت به شیوه انجام اون میرسه.
جوری توی مراحل قبل از عمل غرق نشید که غرق نجات هم نتونه نجاتتون بده! اما بدون فکر و پیش زمینه هم وارد نشید!
شیوه رسیدن به اهدافتون رو دسته بندی کنید.
مثلا اهدافی که قابل ریز شدن توی طول روز هستند رو از اهدافی که باید روزانه به صورت عمیق بهش تمرکز کنید جدا کنید.
مثلا زبان خوندن میتونه روزانه به مدت نیم ساعت انجام بشه. اما شما نمیتونید یک فصل ریاضی رو به صورت جداگانه و پارتهای زمانی کم بهش بپردازید.
الگویابی کنید! شخصیت های موثر و موفقی که با شما هدف مشترکی دارند و الان به اون هدف رسیدند رو پیدا کنید .البته نا گفته نمونه که ما ادمها متفاوتیم و هزاران پارامتر متفاوت در زندگی ما وجود داره. بنابراین مثل یه الک رفتار کنید و رفتار هایی که روی شما جواب میده رو از رفتارهای نامعقول جدا کنید و اون رو توی برنامه خودتون بگنجانید.
در حین مسیر ، هرجا انرژی و انگیزه تون افت کرد( که خییلیی طبیعیه ) بیاید و به این مواردی که خودتون بهش رسیدید فکر کنید . اصلا شاید بعد از 1 ماه انجام دادن برنامه هاتون متوجه شدید اصلا این هدف زندگیتون نبوده.
مجدد یه گریز ریز به خودشناسی میزنم. اگه برفرض شما ادمی هستید که با رقابت کار هاش رو بهتر انجام میده، تلاش کنید با یه دوست یا برنامه هایی که معرفی میشه به صورت رقابتی یه کاری رو انجام بدید.
برای ریشه یابی داده کنونی
داده کنونی رو به چند دسته تقسیم کنید.
اون بخشی از داده کنونی که باید حذف یا مدیریت بشه
مثلا : زمان استفاده از فضای مجازی
استفاده از فضای مجازی داده ای هست که باید ریشه یابی بشه
دلیل استفاده از فضای مجازی برای شما چیست؟
فرار از کارهای تل انبار شده که ممکنه به خاطر استرس و اضطراب باشه
یا ممکنه شما برای فرار از پرداختن به موضوع ناراحتی خودتون به فضای مجازی پناه ببرید.
یا حتی ممکنه به دلیل سررفتن حوصله باشه در این جا شما باید مجدد ارزشها و اهدافتان را لیست کنید و ببینید این حجم از استفاده و اختصاص زمان به فضای مجازی،شما رو به اهدافتان و حالت آرمانی میرسونه یاخیر.
از موانعی که فضای مجازی برای برنامه روزانه ما ایجاد میکنند باید به دو مورد اصلی اشاره کرد،
اولی انگیزه ی فریز شده
و دومی بارش کنترل نشده اخبار و پراکندگی ذهنی
در مورد اول یعنی انگیزه فریز شده، شما ممکنه در فضای مجازی ویدیو هایی رو ببینید که خودتون در دنیای واقعی دوست دارید اونها رو انجام بدید.یعنی مثلا دیدن ویدیو های بسیاری درباره ورزش کردن. یا ویدیو های زیادی درباره درس خوندن.
شما با اینکار گاهی اوقات عزم شروع میگیرید اما به خاطر اینکه فضای مجازی یه برموداست ، سخت میتونید خودتون رو در واقعیت در باشگاه یا درحال درس خوندن ببینید.چون ذهن شما اقناع شده که تایمی رو به صورت فیک به انجام اونکار بده و نه به صورت واقعی.
یا در موارد دیگه شما ممکنه چندین ویدیو رو درباره این دیده باشید که ((چطور باید درس بخونیم )) یا (( چطور زبان بخونیم)) .دقت کنید که زندگی بر پایه تجربه است. خوندن و مطالعه روشهای دیگه خیلی عالیه ؛ ولی نه تا زمانیکه شما فقط عادت به دیدن نحوه شروع کنید و دست به کار نشید!
در مورد دوم یعنی بارش کنترل نشده اخبار، ذهن شما درزمان باز کردن تلگرام با موجی از پیام های غیردسته بندی شده مواجه میشه. مطالب حوزه کاری شما در کنار کانالهای اخبار قرار گرفته. ذهن شما ممکنه حتی به یه دلیل واحد وارد تلگرام شه اما هنگام خروج با هزار کانال ارتباط برقرار کرده باشه.
راهکار جلوگیری از این مورد، اینه که شما کانالها و چت هاتون رو دسته بندی و ارشیو و حتی بعضی از اونها رو میوت کنید. مواردی رو ارشیو کنید که زیاد اهمیت ندارن و شما در طول روز نیازی نیست که ذهنتون درگیرش بشه.
حالا شما به مرحله تست و ازمایش میرسید. یعنی اونقدر تست و ازمایش میکنید تا متوجه بشید بهترین راه رسیدن به داده ارمانی مخصوص به شما چیه.
برای اینکه داده مطلوب خودتون رو ویرایش کنید. باز هم به ریشه یابی نیاز دارید .
مثلا اگه شما در روز اول از تست و ازمایش به جای اینکه طبق برنامه مطلوب ساعت 7 صبح از خواب بیدار شید ساعت 9 بیدار شدید و بعد از اون ذهنتون بهتون الارم داد که روزتون خراب شده و باید منتظر فردا باشید احتمال اینکه دلیل این رفتار کمال گرایی باشه خیلی زیاده. حالا شما در مرحله تست و ازمایش متوجه کمالگرایی در خودتون میشید. اینجا باید اطلاعاتتون درباره کمالگرایی رو بالا ببرید و راه های مقابله با اون رو بشناسید.ما در ویدیو های اینده قصد داریم به این مبحث هم بپردازیم.
اما به صورت نکته وار باید اشاره کرد که معنی اینکه بعد از بیدار شدن به خودتون گفتید امروز خراب شده یعنی چی؟ زندگی باید انعطاف پذیر باشه. زندگی مجموعه ای از ساعتهاست و روز شما معطوف به زمان بیدار شدنتون نیست.ماهی رو هر وقت از اب بگیرید تازه است.
یا در یه حالت دیگه
اگر قرار بوده 3 ساعت درس بخونید اما فقط 1 ساعت از اون رو انجام دادید
به کمک حامی درونتون اجازه ندید کمال گرایی باعث بشه فردا براساس تجربه ، به خودتون بگید دیگه نمیتونم انجامش بدم.
اگه فردا دوباره در موقیعت مشابه قرار گرفتید و خواستید بعد از یک ساعت درس خوندن به کارتون پایان بدید، ذهنتون رو در همون لحظه زیر ذره بین بذارید و ببینید چرا نمیخواید ادامه بدید؟ بعد از پیدا کردن دلیل، از لحاظ ذهنی سد محکمی برای خودتون بسازید تا فردا دوباره اتفاق مشابه براتون نیوفته.
یکی از راه ها اینه که شیوه کار رو عوض کنید!
اگر میبنیید یک هفته با برنامه ریزی حجمی نتونستید به حالت مطلوب برسید، برنامه ریزی خودتون رو پارت پارت کنید.مثلا بگید امروز فقط 2 ساعت ریاضی میخونم.مهم نیست که تا کدوم فصل پیش میرم.بعد از دوساعت به کارم خاتمه میدم.
یا مثلا اگه یک هفته 2 ساعت پی در پی درس خوندید و به حالت مطلوب نرسیدید، شیوه درس خوندنتون رو به شیوه پومودورو تغییر بدید
زندگی کنید ، تجربه کنید تا بالخره شیوه مخصوص خودتون رو پیدا کنید.
فراموش نکنید که ، اینکه توی حالت تست و ازمایش بمونید خیلی بهتر از اینه که توی خیالاتتون به انجام شدن یا نشدن کارهاتون فکر کنید!
و حالا در اخرین بخش به راه ها و شیوه های برنامه ریزی میپردازیم
*این موضوع به خاطر زیاد بودن حجم به دو پارت تقسیم شد. پارت دو به زودی.
توی کافه کلاژ از موضوعات روانشناسی، فلسفه و علوم پایه کلاژی کاربردی میسازیم! مثلا اگه کلاژ امروز درباره مهارت برنامه ریزیه از تحلیل برنامه ریزی توی کتابا، فیلم و سریالا و متون مختلف می پردازیم.
کافه کلاژ ویدیو محوره و این متن، محتواییه که در ویدیوی یوتیوب بهش پرداختیم.
برای دیدن نسخه ویدیویی این کلاژ اینجا کلیک کنید
کافه کلاژ همچنین کانال تلگرام هم داره. از شما دعوت میشه که به شب نشینی های ما در کافه بپیوندید :
