حتماً از من بهتر می دونید که جولیا رابرتز یا رابرتس،این بازیگر مشهور هالیوودی و مانکن سابق،نه دندوناش،بلکه لبخندش رو 30 میلیون دلار بیمه کرده.برخی معتقدن روی لبخند جولیا نمی‌شه قیمت بذاری.چرا که لبخند ایده‌آلی داره که نیازمند داشتن دندونای ایده‌آله.رنگ دندوناش سفید طبیعیه،بین دندوناش فاصله نیست،وقت لبخند دندونای پیشینش به میزان کافی نمایون و دندونای عقبش پوشیده ن ،اونا تو یه ردیف و صاف هستن و لثه‌های سالمی داره.مخاطب عزیز کجا رفتی؟گوشت با منه؟!
از نظر نگارنده این سطور این برخی-گلاب به روی شما-شکر قهوه ای(فقط به این دلیل که ضررش کمتره!) میل فرمودن!چرا؟چون ما یک ننه ی پیری داشتیم که عمرش رو داد به شما(البته اگر عمری داشت خودش می کرد و به شما نمی داد!)اون خدابیامرز یه لبخندی داشت که به نظر من حداقل 300 هزار تومن (نه!ببخشید 300 میلیون دلار!)می ارزید.چون دندون نداشت و فقط برای لبخند بایستی از لب ها و لثه هاش و حتی از بینی زیبا و کشیده ش(!) مایه می ذاشت و همین موضوع به لبخندش قیمت می داد.بذارید این جولیا همسنّ ننه ی خدا بیامرز من بشه و همه دندوناش بریزه اون موقع ببینیم اصلاً می تونه لبخند بزنه!
و امّا جولیا رابرتر چه دخلی داره به فریدون مشیری؟این زن بی حیای غربی چه دخلی داره به این شاعر احساسی دوست داشتنی شرقی؟
برخی به ضرس قاطع می گن که فریدون خان مشیری فیلم«زن زیبا»که همین جولیا خانم توش بازی کرد و مشهور شد رو قبل از اینکه به دیار باقی بشتابه(البته بنده ی خدا موقع فوت،سنّش بیشتر از این حرفها بود که بتونه بشتابه!)،دیده.
و در اثبات حرفشون می گن این فیلم در سال 1990میلادی یعنی 27 سال پیش پخش شد و مرحوم مشیری در سال1379 یعنی 17 سال پیش از دار دنیا رفت.و او از ده سال قبل از فوت تا یک روز قبل از فوتش،وقت داشته این فیلم رو ببینه و الهام بگیره!
از این برخی می پرسن از کجا معلومه؟ادعا می کنن منبع الهام او برای این شعر معروفش همون خنده ها و لبخندهای جولیا رابرتز در فیلم «زن زیبا» بوده:
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه شراب
بیمار خنده های توام بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی گرم تر بتاب
برخی دیگه به این برخی می گن از کجا معلومه که خدابیامرز این شعر رو در همین محدوده تاریخی(ده سال)سروده باشه؟جواب می دن که حتی اگه خودش هم زنده بشه و ادعا کنه که این شعر رو قبل از تاریخ ساخت این فیلم،سروده ما باورمون نمی شه.چرا که این شعر با فیلم کاملاً مچه و مو لای درزش نمی ره.
و
من نمی دونم به کی یا به چی قسم بخورم که اون خدا بیامرز اصلاً اهل فیلم و فیلمبازی نبود و منبع الهام او برای این شعر زیباش،خنده های زیبا و دلبرونه یکی مثه ننه ی خدا بیامرز من بوده و نه هیچ چیز دیگری!
امّا
چه کنم که نرود میخ آهنین در سنگ!
اگه وقت داشتین،دلتون خواست یا که عشقتون کشید به مطلب طنز و نطنز قبلی حقیر هم سری بزنید:
