آزاده اخلاقی عکاس و کارگردان خلّاقی که در زمینه حرفه عکاسی دست به کاری نو زده است.
او مثل خیلی از عکاس های حال حاضر کشورمان ،اسیر تکرار و عکاسی از آنچه هست،نشده است و به سراغ عکاسی از آنچه نیست،ولی همچنان تاثیرگذار و یا فراموش نشدنی است،رفته است.خودش می گوید:«یک کارآگاه هستم که تاریخ کشف می‌کند»
خانم اخلاقی شیفته بازسازی و عکاسی از رویدادهای مهم و تلخی است که هرگز از حافظه تاریخی ملّت ما پاک نمی شوند.بازسازی و عکاسی از مرگهای تراژیک،پر اهمیت،تاثیرگذار و یا فراموش نشدنی در تاریخ کشورمان.
با توجه به گذشت زمان،فرسودگی و یا از بین رفتن ابزار،لوازم و تجهیزات مورد استفاده در آن زمان و همچنین فقدان و یا دور از دسترس بودن مکان هایی که این وقایع در آنجا رخ داده اند،به راحتی می توان به سختی این کار پی برد.
در اکثر مواقع پرهیز از تکرار،نوآوری و انجام کار خلّاقانه،سخت است و تنها با عشق و علاقه است که می توان بر این سختی چیره شد.
البته در این کار سخت،ایشان از همکاری افراد مشهوری مثل ساسان توکلی فارسانی (عکاس و مجری جلوه‌های بصری) و ژیلا مهرجویی (طراح صحنه و لباس)،بهره برده است.
در زیر چند تا از عکس های زیبایی که آزاده اخلاقی و همکارانش،خلق کرده اند،را برای شما می آورم:
مهدی باکری – ۲۵ بهمن ۱۳۶۳ – جزیره‌ی مجنون، ایران:
محمود طالقانی – ۱۹ شهریور ۱۳۵۸ – تهران:
بیژن جزنی – ۲۹ فروردین ۱۳۵۴ – تپه‌های اوین، تهران:
غلامرضا تختی – ۱۷ دی ۱۳۴۶ – هتل آتلانتیک، تهران:
فروغ فرخزاد – ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ – تهران:
محمد مصدق – ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ – احمدآباد، ایران:
آذر شریعت‌رضوی، مصطفا بزرگ‌نیا، احمد قندچی – ۱۶ آذر ۱۳۳۲ – دانشکده‌ی فنی،دانشگاه تهران:
ترور میرزاده عشقی – ۱۲ تیر ۱۳۰۳ – تهران:
برای مشاهده عکس های دیگر از خانم آزاده اخلاقی و همچنین آگاهی و مطالعه بیشتر در خصوص چگونگی وقوع این وقایع می توانید به اینجا مراجعه کنید.
و سه نکته:
