آگاهی پدیدهای زیربناییتر از دانش و اطلاعات و از جنس حضور و توجه است. بنابراین موضوعهای آن نیز، همگی از جنس زمان حال هستند؛ یعنی، همواره جاری و در تغییرند و مربوط به آینده یا گذشته نمیشوند.
موضوعاتی چون: حسهای بدنی، بدن و حرکات بدن، احساسات و عواطف، محتوای ذهنی و محیط، که در کنار مهمترین موضوع آگاهی یا همان «خودِ آگاهی» قرار میگیرند و همگی، در این که ما در مسیر سلامتی باشیم یا نباشیم؛ نقشی تعیینکننده دارند.
تفاوت آگاهی و «دانش»
آگاهی پدیدهای زیربناییتر از دانش و اطلاعات و از جنس «حضور و توجه» است. بنابراین زمانی که بخشی از دانش و اطلاعاتمان را با دیگران به اشتراک میگذاریم، اطلاعات و دانش ما از «آگاهی»، که وابسته و شامل حضور و توجه ما به آن موقعیت، رابطهی ما با مخاطب و نحوهی تعامل جاری بین ما و مخاطب است؛ جدا میشود.
یک مثال
زمانی که داریم به عنوان متخصص، در مورد موضوعی صحبت میکنیم را در نظر بگیرید: در این شرایط، تمام آنچه میگوییم یا محتوای صحبت ما، درواقع اطلاعات و دانش ما دربارهی آن موضوع خاص است که داریم به مخاطبمان منتقل میکنیم و آگاهی ما، وابسته به حضور و توجه لحظهبهلحظهی ما به خودمان، مخاطبمان و نحوهی تعاملی است که بین ما و آنها جاری است.
موضوع آگاهی چیست؟
از آنجایی که آگاهی از جنس حضور و توجه است؛ و نه از جنس دانش و اطلاعات، موضوعهای آن نیز، همگی از جنس «زمان حال»هستند؛ یعنی، همواره جاری و در تغییرهستند. ما تنها با موضوعاتی که در زمان حال هستند میتوانیم رابطهی مستقیم برقرار کنیم. هر پدیدهای در گذشته یا آینده، محتویات «حافظه»ی ما را تشکیل میدهند و رابطهی ما با آنها غیرمستقیم است.
موضوعات آگاهی شامل:
▫️ حسهای بدنی: (احساس گرمی و سردی، گرفتگی یا کرختی و ...)
▫️ بدن و حرکات بدن: (بدن در حال حرکت، مثلا حین دم و بازدم)
▫️ حالتهای ذهنی: (حالات ذهنی مثل حواسپرتی و همهی احساسات و عواطف ما)
▫️ محتویات ذهن: (فکرها، که در رابطهی مستقیم با عواطف و احساساتاند)
▫️ محیط: (محیطی که در آن هستیم و همهی عناصر محیطی مثل رنگها و صداها)
▫️ و مهمترین موضوع، «خودِ آگاهی» به عنوان موضوع آگاهی است.
▫️ «خودِ آگاهی» به عنوان موضوع آگاهی
مهمترین موضوع آگاهی ما، «خودِ آگاهی» است؛ یعنی، ما باید همواره «وجود» خود را احساس کنیم و از «حضور» و «بودن» خود غافل نباشیم. در این فرایند، ما به خودمان و این که دقیقا چهطور به بدن، احساسات، فکرها و محیطمان توجه میکنیم؛ آگاه میشویم. در واقع، مشاهدهگر خود و آگاهی خود خواهیم بود.
آیا همین الآن، به این موضوع که «در حال خواندن این متن هستید» آگاه هستید؟
▫️ دریافت اپلیکیشن از وبسایت جآن