بیل کانینگهام (Bill Cunningham)متولد 13 مارس 1929 در بوستون است.
او یک عکاس خیابانی بود.
بیل کانینگهام پیش از آنکه عکاسی از“مد خیابانی” رایج شود،مد و استایل شهروندان نیویورکی را با دوربینش ثبت می‌کرد.
عکس های او نشان دهنده روند تغییر نوع و سبک پوشش مرد و زن نیویورکی در چند دهه است.
تا همین اواخر عمر و پیش از درگذشت در سنّ ۸۷ سالگی،هر روز با دوربینی بر شانه،سوار بر دوچرخه خیابان‌های این شهر را برای یافتن سوژه های عکاسی اش،رکاب می‌زد.
خیابان‌های نیویورک جولانگاه بیل کانینگهام بودند.عکس‌های او تصویری با ارزش از گذر مد در میان مردمان این شهر در دهه‌های گذشته را به ثبت رساندند.
کانینگهام ۴۰ سال برای روزنامه “نیویورک تایمز” کار کرد و در سال ۲۰۰۹ “نماد زنده” این شهر لقب گرفت.
عکس‌های کانینگهام در ستونی هفتگی در نسخه روز یکشنبه این روزنامه چاپ می‌شدند.
ساده‌زیستی کانینگهام در دنیای تجملی و پرشکوه دنیای مد نیز از او چهره ای خاص ساخته بود.او اهل سینما رفتن نبود،در خانه تلویزیون نداشت و تقریبا هر روز صبح صبحانه‌اش را در کافه Stage Star Deli در خیابان پنجاه و پنجم غربی صرف می‌کرد؛صبحانه‌ای شامل قهوه،یک عدد سوسیس،تخم‌مرغ و پنیر که به نوشته “نیویورک تایمز” تا همین اواخر زیر سه دلار قیمت داشت.
در سال ۲۰۱۰ موزه هنرهای مدرن نیویورک مستندی تماشایی در مورد کانینگهام به نمایش گذاشت که با استقبال فراوانی روبه‌رو شد.به نوشته “نیویورک تایمز” کانینگهام به واسطه عکس‌هایش خود نیز به سوژه‌ای مشهور تبدیل شد.
برای اینکه یک عکاس خیابانی مثل "کانینگهام" موفق شود لازمه اش این است که مردم او را بپذیرند و قبول کنند که او به عنوان یک عکاس خیابانی اجازه دارد آنها را به عنوان سوژه عکس های خود انتخاب و عکس بگیرد و هیچ هراسی ندارند چیزی که هستند یا ظاهری که دارند در قالب یک تصویر ثبت و ضبط شود.
امّا در جایی هر کس دوربین سر دست بگیرد یکی فریاد بزند"نگیر آقا"یا در حالت بدتر،دوربین او را بگیرند و خورد کنند،هرگز عکاس و عکس خیابانی خوب و ماندگار پدید نخواهد آمد!
