ویرگولی های عزیز این مطلب را نوشتم تا از شما خواهش کنم!

«به نام خالق زیبایی ها»

ویرگولی های عزیز و گرامی!

حالا که خوشبختانه ،ویرگول رشد و بالندگی روز افزون خود را شاهد است،

این مطلب را نوشتم تا از شما خواهش کنم:

1- فقط مطالب تخصصی را نخوانید.چه بسا یک مطلب عمومی نیز بتواند شما را در رسیدن به موفقیت و یا زندگی بهتر و متعالی تر کمک کند؛

2- فقط از روی تیتر،مطلبی را قضاوت نکرده و نخوانده رها نکنید؛

3- خدای نخواسته تفکیک جنسیتی و سنّی اعمال نکنید،نوشته تمام نویسنده ها،اعم از مذکر و مونث و پیر و جوان،را بخوانید و به همه آنها اهمیت دهید.

4- اگر نوشته ای را خواندید و نپسندیدید،صفحه را همین جوری ترک نکنید.با زبان نرم و محترمانه،انتقادات خود را بنویسید و با این کار موجبات رشد کیفی قلم نویسنده آن مطلب را فراهم کنید؛

5- اگر نوشته ای را خواندید و پسندیدید،باز هم صفحه را همین جوری ترک نکنید.اگر لایک هم نمی کنید،نکنید(هر چند لایک هم در جای خود می تواند خوب و دلگرم کننده باشد)،با یک نظر خوب،به نویسنده آن مطلب انرژی بدهید و قلم او برای نوشتن بیشتر تحریک کنید؛

6- اگر نوشته ای را خواندید و بخشی از آن را خوب و بخشی از آن را بد یافتید.قسمت های خوب را درشت کرده و مورد تشویق قرار دهید و قسمتهای بد را نیز با ادبیات مناسب و مهربانانه - و نه با ادبیات ناامید کننده و دلسرد کننده- مورد انتقاد قرار دهید؛

7- برای هم ارزش و اهمیت قائل شده و با خواندن و تاثیر گذاری بر روی نوشته ها،بستر رشد همدیگر را فراهم و همدیگر را دلگرم کنید.

این مطلب را ننوشتم تا شما را تشویق کنم:

1- از این پس چشم و گوش بسته برای هم نوشابه باز کنید؛

2- بیهوده مطلب ها را لایک و دل نویسنده آنها را الکی خوش کنید؛

3- بیهوده در مورد هر مطلبی،خوانده یا نخوانده،بی ربط یا با ربط،تخصصی یا غیر تخصصی،نظر بدهید.

همه شما برای من مهم هستید.دوستتان دارم.

یاعلی

mohsenijalal@yahoo.com