"فردا"
"هفته بعد"
"همین هفته"
"همین ماه"
"چند لحظه صبر کن"
مطمین باشید، اگر این مدلی با بچه های خردسالتون صحبت کنید قطعا اون ها متوجه منظور شما نمیشن.درک چنین جمله هایی برای کودکان بسیار دشوار می باشد و جمله ایی مثل "بیست دقیقه دیگه راه می افتیم" درکش برای شما بزرگسالان کاملا راحت ولی چنین جمله ایی برای یک بچه سه ساله مثل این می مونه که باهاش با زبان چینی صحبت کنید، در حقیقت بچه ها جمله " الان می ریم" و خیلی خوب متوجه میشن.
درک زمان برای کودکان کاملا ناشناخته است، و ما بزرگسالان باید بدانیم برای برقراری ارتباط بهتر با کودکانمان، در مسائل مربوط به زمان، چگونه با آن ها صحبت کنیم.
در طول دوران کودکی تا آن هنگام که مفهوم زمان برای کودکان مبهم می باشد، ما بزرگسالان می توانیم از راه های مختلف کودکان را با برنامه زمانی آشنا کنیم.
در طول دو سال اول زندگی، درک زندگی و جهان پیرامون برای کودکان، وابسته به معیارهای فیزیولوژیکی می باشد( وعده های غذایی، خواب، حمام و ...) به مرور زمان کودکان با " به زودی" و " منتظر ماندن" آشنا می شوند.
آینده نزدیک و گذشته برای کودکان بالای 3 سال کاملا روشن است. آنها می توانند تفاوت بین " قبل" و " بعد" رو تشخیص بدهند( مثل قبل از خوردن غذا باید دست ها را شست)
در سنین حدود 4 سالگی کودکان از کلماتی همچون " قبل"، " بعد"، " روز"، " صبح"، "شب"، " الان"، " بعدا" استفاده می کنند. اما مدت زمان سپری شده برا آنها مبهم است. در نتیجه گفتن جمله " بعد از اینکه پدر از سرکار آمد شام می خوریم"برای کودکان بهتر از بیان جمله " ساعت 8 شب شام میخوریم" می باشد. اغلب در همین دوران حدود 4 سالگی کودکان از والدین در رابطه با ساعت سوال هایی می پرسند، شاید چون استفاده والدین از ساعت را دیده اند و قطعا حس کرده اند که زندگی تحت تاثیر زمان می باشد. والدین باید به این نکته توجه کنند که به سوالات کودکان بر اساس درک بزرگسالان از ساعت و زمان پاسخ ندهند.
در دوران مدرسه کودکان به مرور زمان با فصل ها، روز های هفته، مدت زمان ثانیه و ساعت و ماه های سال آشنا می شوند و بین 6 تا 8 سالگی می آموزند که چگونه ساعت های آنالوگ و دیجیتال را بخوانند.
