همین اول کار قبل ادامه دادن، به نظم خودت از 1 تا 10 نمره بده
اگه نمره بالای 8 گرفتی ، این مقاله بهت کمکی زیادی نمی کنه. اما اگه نمره کمتر گرفتی، بمون و بخون چون مطالبی مفیدی برات نوشتم.
قراره باهم یه سری روش یاد بگیریم که بهمون کمک می کنه تو زندگی نظم بیشتری داشته باشیم
روش اول اینجوریه که باید یه تضاد ذهنی بین شرایط امروزمون با شرایطی که میخوایم در آینده داشته باشیم ایجاد کنیم. یعنی بیایم با دقت نگاه کنیم امروز تو جایگاهی که هستیم چی کم داریم؟ چه تفاوت هایی با آینده ایی که برای خودمون تصور می کنیم وجود داره؟ حالا که این تفاوت هارو پیدا کردیم ، در جهت پر کردن این تفاوت ها و تضاد های موجود عمل کنیم.
این روش بر این فرض بنا شده که تضاد موجود بین جایگاه امروزمون و جایگاه آینده انرژی حرکتمون به سمت آینده رو تامین می کنه.
روانشناسی به نام آنجلا داکورث، آزمایشی روی گروهی دانش آموز دبیرستانی انجام داد، آنجلا از همه دانش آموزان خواست نتیجه موفقیت در امتحان پیش رو را در ذهن خودشون تصور کنند، سپس کلاس را به دو گروه تقسیم کرد، گروه اول کاملا عادی امتحان خودرا دادند اما از گروه دوم خواست موانعی را که بر سر راه موفقیت آنها در امتحان وجود دارد را تصور کنند و سپس جملاتی را در ذهن خود بسازند که ممکن است به آنها درغلبه بر موانع کمک کند(هدف این بود برای افراد آمادگی ایجاد کند تا از قبل برای کنترل موانع پیش رو در ذهنشون راه حل داشته باشند)
در انتها آنجلا داکورث متوجه شد گروه دوم 60 درصد بیشتر از گروه اول در پاسخ دادن به امتحان موفق بودند
این آزمایش داره به ما میگه اگر بتونیم قبل از شروع مسیر یا برنامه، مشکلات و موانع احتمالی رو تصور کنیم و برای اونها راه حلی در نظر بگیریم، شانس موفقیت بیشتری نسبت به دیگران داریم
یکی از بزرگترین عواملی که باعث میشه ما نظم خودمون و بشکنیم و از ادامه فعالیت صرف نظر کنیم اینه که مزاحمت های محیطی مثل نوتیفیکیشن تلفن همراه، صداهای متفرقه، وجود وسایل اضافه و ... باعث میشن تمرکز ما به هم بخوره ! خب حالا راهکارش چیه؟ خیلی ساده اس، فقط باید از قبل محیط خودمون رو طوری کنترل کنیم که موارد حواس پرت کن توی محیط وجود نداشته باشه، همین!
یکی از موارد مهمی که باعث میشه ما به فعالیت خودمون روی نظم ادامه بدیم اینه که پیوسته خودمون رو نظارت کنیم و به نوعی قدم هایی که در مسیر داریم بر میداریم رو رصد کنیم، چرا؟ چون یادآوری همین پیشرفت های خیلی کوچیک باعث ترشح هورمون دوپامین در ما میشه و نتیجه اش میشه استمرار داشتن در مسیر
نظم چیزی جز استمرار داشتن نیست
در آخر هم باید به این اشاره کنم که انجام دادن کارها برای آدم خسته کننده اس، چاره کار کجاست؟ چاره کار اینه که به هر نحوی که بلدیم، فعالیت یا کار مورد نظرمون رو برای خودمون لذت بخش کنیم، یجوری که از انجام دادنش لذت ببریم.
به طور مثال:
اینطوری انجام دادن اون فعالیت برامون راحت تره و از اون حالت کسل کننده در میاد
سعی کردم خیلی خلاصه و خودمونی برات بنویسم که خوندنش راحت تر باشه، اگر سوالی در رابطه با هریک از موضوعات بالا داشتید برام کامنت بزارید تا باهم دیگه راجبش گفت و گو کنیم
