قطعا برای همه ی آدما پیش میاد که صبرو تحملشون کم میشه با هر حرکت یا حرف کوچیک بهم میریزن
شاید بهش بگن زود رنجی اما من تصورم اینکه کاسه ذهنم در حال جوشیدنه وخیلی آروم داره میجوشه بدون اینکه من بفهمم شعله ای روشنه وچیزی درحال جوشیدنه
بعد که یه اتفاق میفته یا حرکتی انجام میشه یا صحبتی میشه یه کم نمک یا مواد اضافه به ماده ی درحال جوشش اضافه میشه و بومممم یهو شدت جوشیدن زیاد میشه (خیلی علمی شد:))
جدا از این حیث نگاه کردنش خیلی وقتا میبینید فکرایی اذیتتون میکرد طولانی مدت که حداقل 8 ساعت بعد هیچ اعتباری ندارن وبهشون میخندید اما حس بدش میمونه ....
میخوام کمی بیشتر برای خودم وقت بزارم و مطالعه کنم راجعبش که بلکن این کاسه شعلش کم بشه وخاموش :)
گذشته از این کاسه ، آخر ساله. نمیدونم چند نفر مثل من با نزدیک شدن به سال جدید سالی که گذروندن رو دوره میکنند یا مقایسه میکنند با سالای قبلی
ذهن من جز جوشیدن درحال حاضر این کارو هم انجام میده
یکم بنویسم از سال های نزدیک که گذروندم که یادم بمونه ....
روزایی بود که در جستجوی درآمد بهتر کل روز مشغول بودم به آگهی ها ومصاحبه ها واونقد ذهنم آشفته بود که فکر میکردم هیچ جای یادگیری ندارم بنابراین شغلی رو انتخاب کردم که یادگیری کمتر داشته باهش او درآمدش بدک نباشه
اما خب محل کارم به خونه دور بود وخستگی های پی درپی معضلم بود روزایی که صبح از خواب پامیشدم هیچ نیرویی برای ادامه تو خودم نمیدیدم اما با چند تا دیالوگ ساده با خودم پامیشدم و از چیزای ساده ای مثل طبیعت بیرون وقشنگیای خیابونا انرژی میگرفتم و روزمو شروع میکردم
این روزها کم نبودن اما گذشتن از خود اون روزهام تشکر میکنم به خاطر همراهیش بامن
همه ی ادما به مرور تغییر میکنند و من نیزهم:)
اما این وسط دنیایی که داشتم گمشده اونقدر براش وقت نزاشتم که دیگه نیست
اینی که میگم یه چیز درونیه چیزی که باعث میشه توجه شما به کاراتون وهدفتون و...باشه
دنیای قشنگ من ببخشید خیلی دلم برات تنگ شده حتما برات جبران میکنم
