من تمام عمرم در انتظار تماشای پرده ی دوم این نمایش روی صندلی انتظار خواهم نشست
این پنجره تنها یک پنجره نیست
دروازه ایست به روی دنیایی دگر
دروازه ای به روی آسمان شب
ستاره هایی که جام بزرگترین راویان تاریخ را ربوده اند
و ماه
یگانه معشوقی که چشمان را از تماشای نامحرمان می رباید
من آن موسیقی را از حفظ می خوانم
من با شاخه ی درختان موسیقی می سازم
من از سنگ ها شیره ی عشق می نوشم
من این خاک را آباد خواهم کرد
از اشک های خویش این دانه ها را آبشان خواهم داد
و در پایان این کتاب
من آن موسیقی را می خوانم ...
what's going on ?
پ.ن : فقط یک نمره مونده تا متوجه بشم قراره معدل الف بشم یا همه ی تلاشام به خاطر لج کردن یکی از استادا که درس سه واحدی و 13 رد کرد برام بی نتیجه بود
ترم جدید قراره شروع بشه انتخاب واحدم تموم شد این ترم واقعا سرم شلوغه هم قراره برم سر کار (این یکی دیگه جدیه ولی حقوق چندانی نداره ) و هم قراره ژنتیک پایه و بیوشیمی فیزیک و بیوشیمی متابولیسم و لودیش و فیزیولوژی گیاهی بره تو پاچم
دوست داری چی بگم عزیزم ؟ اینکه میخوام از خوشحالی اینکه دیگه مدرسه نمیرم جامه بدرم ؟ دقیقا همینه
بعد از چهار سال مدرسه نرفتن هنوزم خاطرات افتضاحش تو ذهنم مونده سر صف وایستادنای سر صبح و تحمل کردن سرکوفتای مدیر به خاطر بلند بودن ناخونا و پایین بودن نمرات ( معدلم 19.09 بود مدیرمون می گفت این چه معدلیه قبلا 19.90 داشتیم )دم ظهر پیاده اومدناش تو سگ سرمای زمستون و توضیح دادن اینکه دیشب داشتم به خودکشی فکر میکردم پس نتونستم یه ساعت بیشتر تست کار کنم به یک مشاور ازگل زبون نفهم گاج و مزایای دیگه ...
از وقتی دانشجو شدم هم مسئولیتام به طرز چشمگیری زیاد شدن هم روزگار سخت تر میگذره و مجبورم بیشتر تلاش کنم و این تلاش کردن برای پیش بردن زندگی رو ترجیح میدم به سگ دو زدن برای اینکه چهارتا تست بیشتر بزنم که دیگه مجبور نباشم یه سال دیگه پشت کنکور بمونم واقعا از ته قلبم برای همه ی کنکوریا آرزو میکنم قبول بشن و از من به شما نصیحت برین پی علاقتون گور بابای پزشکی پرستاری و رتبه برتر شدن عمر ارزشمندتونو نزارین پای چیزی که هیچ ارزش معنوی ای براتون نداره
امیدوارم روزی برسه که دیگه فورم مدرسه مشکی نباشه
~•°stargirl°•~
