✒️این متن درحالی نوشته میشه که به شدت درگیر افسردگی حین تولد هستم...
سلام
حال همه ما خوب است🙂
ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور که مردم به آن شادمانی بی سبب میگویند...
سه چهار سال پیش همین موقع ها بود که تمام اهدافم به تلی از خاکستر تبدیل شد...
پنج شش تا دوست که شب و روز باهم بودن و قرار بود باهم جزو یقه سفید های مملکت بشن و هرکدوم توی تخصصشون به چهره رسانه ای تبدیل بشن و پله های ترقی رو یکی درمیون تِی بکشن🫠،
انگار که یک بمب به حجم تخریب مرد چاق که ناگاساکی رو با خاک یکسان کرد _(پسر کوچک هم روی هیروشیما افتاد ولی من دوست داشتم مرد چاق رو توی متنم بیارم 😬😐)_
بین ما ترکید و بدون اینکه بفهمیم چی شد، همه از هم جدا شدیم...
اگر شما که هیچی نمیدونید و درجریان نیستید فهمیدید که چی شد که ما نابود شدیم، منم میفهمم چون واقعا خودمم نمیدونم...
و به قول جمشید توی رادیو چهرازی:
+پاییز نبود؟
_چرا پاییز بود...
پس یقینا همه رفته بودناشون رو میذارن برای پاییز و پاییز هیچکس برنمیگرده...
منم اگر قرار بود مثل رضا عطاران توی نهنگ عنبر یک نوار کاست پر کنم، توی نوار خطاب به دوستانم میگفتم:
ما میخواستیم در بلندای قله دوستی باشیم؛ من دوست شما بودم؛ چرا به راستی.... 🙂
و اینطوری شد که دست روی پای خویش گذاشته و در اوج بحران ها با کورسویی از امید ادامه داده و همچنان که دارم به قهقرا میرم و دارن میذارن برم من🙂🥲؛ توی ویرگول که یه زمان تمام ایران رو دربر میگرفت ولی الان فقط چند نفر از خودمون بیشتر داخلش نیستیم و برای همدیگه مینویسیم؛ درخدمتتون هستم.
طبق معمول هم اگر از اوضاع و احوالم بپرسید باید بگم که مثل دیالوگ درجه یک استاد جمشید آریا توی فیلم کیفرِ حسن فتحی:
هرروز صبح سوار قطار خط چهار میشم و یه راست میرم طرف خوردشید؛ سی هزار بار که میگم خدایا گوه خوردم، میرسم به دفتری که توش کار میکنم (میتونید حدود دقیقه ۵۳ از سینمایی کیفر رو ببینید).
خلاصه که؛ بی پرده بگویمت...
من ۲۶ ساله خواهم شد...
ولی واقعا این عدد ۲۶، عدد ترسناکیه برای خودش
اونی هم که ۳۶ سالشه عدد وحشتناکیه براش.
حالا نمیدونم برای تفریح هم که شده توی این ۱۰ سال تا ۳۶ سالگیم، فرانسه رو یاد میگیرم؟
فکر نکنم...
توی این ۱۰ سال به سیکس پک میرسم؟
فکر نکنم...
توی این ده سال...؟
فکر نکنم....
منم دیگه به درد امید دادن نمیخورم...
به قول چاوشی که گفته بود دیگه آدم شادی نیست و برید سراغ یه خواننده دیگه که براتون شاد بخونه،
منم که همیشه سعی میکردم با دیوانه بازی در جمع، امید رو تزریق کنم، الان دیگه چیزی از اون آدم قدیمی نمونده و باید برن سراغ یه آدم دیگه...
فعلا هم که توی کار مثل دیالوگ امیر جعفری میخوام چند نفری رو بنشونم تو ماشین، دست بندازم از رستنگاه تا نشیمنگاهشون رو بکشم پایین، پوستشون رو بِدَرَم، قلبشون رو از تو سینشون بکشم بیرون، بنزین بریزم روشون و یه کبریت بزنم و دنده رو خلاص کنم و حولشون بدم ته دره 🙂🙂🙂
(برای این سکانس هم میتونید به حدود دقیقه ۴۴ سینمایی قانون مورفی مراجعه کنید)
ولی خب تقریبا میشه گفت هیچ وقت انتظارات ما با واقعیت یکسان نمیشه مثلا خود من، موقعی که به تیم اجرایی دفتر اضافه شده بودم فکر میکردم جلسه های صداوسیما و ارشاد و سایر نهادهارو مثل عکس چپ بریم ولی وقتی صبح به دفتر میرسیم تا آماده رفتن به جلسه بشیم خروجی ما شبیه عکس سمت راست میشه 😂
حالا هم که با کلی بدوبیراه و درگیری اعضای دفتر نصف حقوق هارو دادن تا توی ماه های بعد، بقیه معوقه های پروژه رو بدن؛ یاد این میم معروف افتادم که میگفت وضع پسرها با ۴۰ تومن حقوق و وضع خانم ها با ۸ تومن حقوق درماه🙂🥲
واقعا هم همینه و من خودم نمیدونم چرا قیافهام بعد از کار طوری میشه که انگار توی معدن کار میکنم و با تریلی تصادف کردم...
البته وقتی میرسم خونه فقط میتونم توی یک ساعت غذا بخورم و یه تلویزیونی نگاه کنم و بعدش بدون هیچ مقدمه یا مؤخره ذهنی چشمم رو ببندم و صبح ساعت چهار و نیم پنج بیدار بشم و آماده بشم برم سرکار و نهایتا دوش رو صبح بگیرم چون شب شبیه جنازه هستم و فقط میتونم یه شام بخورم و بخوابم نه کار اضافی دیگه
الان هم که جمعه است و من سرکارم و این شیرینی های تولد رو برای خودم گرفتم و شانس ما مغازه سر کوچه کبریت نداشت تا به عنوان شمع تولد ازش استفاده کنم 😊
(عکس رو صبح گرفتم و تا الان فرصت نشد متن رو بنویسم 😂 ؛ در عکس ساعت هشت صبحه)
راستی...
معرفی میکنم خدمتتون:
پیشی؛ بچه ها
بچه ها؛ پیشی
مادر این پیشی موقع زایمان بچش، مُرد و بچه های دفتر بزرگش کردن و قراره یه روزی آزادش کنن تا بره پی زندگیش.
حالا هم از طرف من و پیشی بگم که:
لطفا تشریف ببرید در مطلب قبلیم و به عنوان هدیه تولد من و پیشی، ایمیل خودتون رو بزنید و به من رای بدید تا لااقل امسال زندگیم با خوشحالی شروع بشه 🥲🙂
(اگر برنده بشم برای خودم و پیشی ساندویچ روست بیف میخرم 😂🙂)
خدانگهدارتون ❤️🌹
