پناه

مثل بچه‌ای که از ترس
پناه میبره به آغوش مادرش.
مثل وقتایی که بارون میاد
و پناه میبریم به سایبون، چتر .
مثل وقتایی که گریه میکنیم و
برای خفه کردن صدامون
پناه میبریم به بالش.
مثل همه پناه بردنای آدمای
کوچولو تو بغل آدمای بزرگ.
"از شر زندگی پناه میبرم‌به مچاله شدن تو خودم."

#کاژین‌جهانگیری