بهرام ورجاوند
بهرام ورجاوند
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

از شعرهام...

همان طورها شعر می گویم...

که خواب می بینم..

و اگر حکم شود کسی را جزا دهند...

به گناهِ آنچه دیده در رؤیای خویش...

من ده بار محکوم به اعدام ام!...

ولی تو همۀ خیالاتِ باطل...

همۀ کابوسهای آشفته ام را

خواهی بخشید

تو مرکزِ همۀ زلزله های روحِ ویرانه ام را...

معاینه دانسته ای...

و چه خوب فهمیده ای عزیزکم...

که دوستت دارم...

حقیقت آن است که من در عصر تاریکی می‌زیم. ناب‌ترین واژگان ابلهانه می‌نماید. جبین صاف حکایت از بی‌خیالی دارد و آن‌کس که می‌خندد هنوز خبر هولناک را نشنیده است.(برتولت برشت)
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید