یه وقت هایی هست که فقط دلم میخواد برم زیر پتو و گریه کنم. گریه ای که همراه اشک هام، درد ها و گله هام رو هم بیرون می‌ریزه.
خیلی وقته دلم می خواد باهم گریه کنیم.
بعضی از گریه ها برام از خنده خیلی لذت بخش تره.
وقتی از همه دنیا خسته ای و همه یه بهونه ای برای قر زدن بهت پیدا میکنن. فقط دوست دارم برم زیر پتو و اشک بریزم و بخوابم.
خیلی دلم تنگ شده برات:)
به نظر من گریه باعث ضعف نیست و هیچ آدمی رو ضعیف نشون نمیده بلکه گریه بعضی از اوقات باعث تجدید قوا هم میشه.
برایه شمام اینجوریه؟؟؟
