یک نامه گرفته‌ام از خودِ یک‌سال پیشم، از همان قرتی‌بازی‌های تینیجری که فکر می‌کردم اگر انجامش بدهم سال بعد به اهدافم خواهم رسید و الان که خوانده‌امش، بیشتر آتش حسرت را به جانم انداخت. این‌که فراموش کرده بودم کسی را آن‌موقع‌ها چقدر دوست داشته‌ام و می‌خواستم تا سال بعد حتماً از یادم رفته باشد، این‌که قرار بود این‌موقع‌ها پیج اینستاگرامم چندکا فالوور را رد کرده باشد و این‌که فکر می‌کردم یک‌سال آینده قرار است معجزه رخ بدهد... همه و همه را یک‌نامه‌ی اینترنتی درقالب ایمیل با پوزخندی نیش‌دار به رویم آورد! لعنت به تکنولوژی و هر کوفتی که باعث می‌شود این‌گونه شرمنده‌ی خودِ یک‌سال پیشت بشوی!
