انیمه «حمله به تایتان» چیزی فراتر از یک داستان سادهاست. این انیمه جدای از پیچشهای داستانی کمنظیر خود و شخصیتهایش، یک انیمهی فلسفیست که به موضوعات بسیار مهمی میردازد؛ سیاست، آزادی، عشق، مشکلات یک جامعه و دین. این انیمه با شخصیتهای خاکستری و دیالوگهای فلسفیاش ترسی از به تصویر کشیدن حقیقت ندارد. در هر زمان که لازم باشد، شخصیتهایش را میکشد تا پیام داستان خود را منتقل کند، چون این دنیای واقعیست. وقت را تلف نمیکند تا به موضوعات بیهوده بپردازد.
فصل سوم این انیمه که بهترین فصل داستان است، به خوبی سیاست و فداکاری را به تصویر میکشد.
و سپس در فصل چهارم، داستان به سوی پایان خود پیش میرود تا پیام خود را نهایی کند.
این انیمه راجعبه جنگ است. جنگ انسان و تایتانها. جنگ کوچک و بزرگ، ضعیف و قوی.
با تمام اینها، حتی غولهای بزرگهم نقطهی ضعف دارند.
این انیمه به خوبی نشان میدهد که چطور زندگی یک کودک را تبدیل به یک مرد خشن میکند.
داستان طوری پیش میرود که جنگ انسان و تایتان در نهایت به جنگ انسان با انسان تبدیل میشود.
از این انیمه نمیتوان گذشت؛ چون چیزی فراتر از یک داستان است.