سلام خوبین؟ توی این پست اصلا نمیخوام بگم که وای آره من خیلی خفنم، نوشته هام بی نقصه و از این مدل حرفا. توی این پست میخوام از تجربه هر چند کوچیک خودم توی ویرگول رو باهاتون به اشتراک بذارم، از نکاتی که خواننده های پست ازشون خوششون اومده رو بهتون بگم که تو متن خودتون استفاده کنید و بتونید این مدل بازخورد های خوب رو از مخاطبتون بگیرید.
عنوان پست شما بسیار مهم است، مخصوصا در پست های مقاله طور. وقتی یک نفر وارد ویرگول میشود و عنوان پست شما را میخواند، باید متوجه شود که دقیقا قرار است چه چیزی بخواند. بذارید از پست های خودم مثالی بزنم. یکی از پست های من این عنوان را دارد: "معرفی فیلم django unchained". وقتی کسی عنوان را بخواند متوجه میشود که من قرار است درباره این فیلم صحبت کنم و این فیلم را معرفی کنم. اما اگر عنوان پست را "جانگو رها شده" میگذاشتم، اگر کسی اسم فیلم را نشنیده بود نمیدانست من قرار است درباره چه چیزی صحبت کنم و خب قطعا وارد پست من نمیشد. حتی اگر این فیلم را هم میشناخت باز هم نمیدانست من قرار است چه چیزی درباره این فیلم بگویم، آیا قرار است فیلم را نقد کنم؟ میخواهم نکات مخفی شده فیلم را بگویم؟ برای همین خیلی مهم است چه چیزی در عنوان مینویسید. منظورم این نیست که نامه فدایت شوم در عنوان بنویسید، منظورم این است که خیلی کوتاه و مختصر درباره پستی که نوشته اید توضیح دهید. همچنین نوشتن عنوان مناسب کمکی بسیاری میکند که الگوریتم گوگل، پست شما را به عنوان پیشنهادات به افرادی که دنبال متن های مشابه شما هستند پیشنهاد کند.
یکی از نکاتی که خیلی ها راحت از کنارش رد میشوند، بخش توضیحات ویرگول است. خیلی ها اصلا چیزی در این قسمت نمی نویسند و خب خود ویرگول به صورت پیش فرض بخش اولیه متن آن ها را وارد توضیحات میکند و کلا ظاهر پیش فرض پست شما را خراب میکند. خیلی ها هم همان عنوان را کپی میکنند و در قسمت توضیحات همان را تکرار میکنند. بذارید دوباره مثال "معرفی فیلم django unchained" را بزنیم. اگر که به پروفایل من سر بزنید و بخش توضیحات فیلم جانگو را بخوانید، با عبارت "سه حفره درون جمجمه سیاه پوستان که به جای خلاقیت از بردگی پر شده است" رو به رو میشوید. من برای توضیحات پستم از یکی از مهمترین دیالوگ های فیلم استفاده کردم (البته که کمی دیالوگ را تغییر دادم). کسی که فیلم را ندیده باشد متوجه میشود که فیلم درباره سیاه پوستان و بردگی است. آن کسی هم که این فیلم را دیده باشد دوباره یاد این دیالوگ خفن میفتد. در مجموع این بخش را خالی نگذارید و سعی کنید با یک چیز خوبی پر کنید، حتما هم لازم نیست که دیالوگ باشد، خود من هم خیلی وقت ها برای توضیحات از دیالوگ استفاده نمیکنم. همچنین نباید فراموش کنید که از تگ ها استفاده کنید. تگ ها نیز کمک خوبی برای دیده شدن پست شما میکند و مخاطبان راحت تر میتوانند پست شما را پیدا کنند. سعی کنید حداقل از سه تگ مربوط به پستتان استفاده کنید.
متاسفانه برخی کاربران ویرگول از هیچگونه عکسی در پست خود استفاده نمیکنند و این بدترین کاری است که میتوانید انجام دهید. همیشه سعی کنید بر اساس حرفی که در طول پست میزنید حداقل از دو عکس استفاده کنید. عموم مخاطبان از اینکه یک متن حتی کوتاه را بدون عکس بخوانند خسته میشوند. بهترین کار این است که یک عکس در ابتدای پست و یک عکس نیز در وسط پست استفاده کنید و حالا هرچقدر متن شما طولانی تر باشد، از عکس بیشتر در بین متن استفاده کنید. البته مراقب باشید که همین طور پشت سر هم از عکس استفاده نکنید. در استفاده عکس یادتان باشد که مخاطب شما آمده است که متن شما را بخواند نه عکس های شما را، و برعکس نیامده است که فقط متن شما را بخواند بلکه برای استراحت چشم باید از عکس هم استفاده کنید (خیلی گیج کننده گفتم مگه نه?) در مجموع طوری نباشد که چند تا عکس پشت سر هم باشد، بلکه عکس ها را در طول متن پخش کنید و از آن طرف هم متن شما بدون عکس نباشد. برای پیدا کردن عکس مناسب و با کیفیت بهتر است که در گوگل به صورت انگلیسی سرچ کنید و اگر که باز هم عکس خود مناسب پیدا نکردید، خودتان عکس بگیرید. برخی عکس های پست های سینمایی، اسکرین شات هایی هستند که از فیلم گرفتم.
همیشه وقتی نوشتن یک پست را تمام میکنید، دوباره آن پست را قبل از انتشار بخوانید. چرا که خیلی وقت ها میتوانید اشکالات زیادی پیدا کنید. هر چه متن شما مرتب تر به دست مخاطب برسد، نشان از میزان احترامی است که برای مخاطب خود قائل هستید. خود من بار ها و بار ها شده است که که متنی که نوشته ام را چند بار خوانده ام و اشکالات آن را برطرف کرده ام اما باز هم وقتی پس از چند وقت دوباره به آن پست سر میزنم، باز هم اشکالاتی پیدا میکنم. دلیل اصلی آن این است که شما متنی که نوشتید را کامل در ذهن خود دارید، برای همین وقتی متن خود را میخوانید از روی مانیتور نمیخوانید بلکه بیشتر از روی ذهن خود متن را میخوانید. اما بعد از چند وقت که پست از ذهن شما پاک شد و دوباره متن را میخوانید، دقیق تر متوجه اشکالات آن میشوید. همچنین در طول نوشتن وقتی یک پاراگراف را نوشتید و به وسط نوشتن پاراگراف بعدی رسیدید، سعی کنید دوباره متن خود را از اول متن خود را بخوانید تا یادتان باشد که دقیقا درباره چه چیزی صحبت میکنید و یک موقع اضافه گویی نکنید.
خیلی ممنون که پست را مطالعه کردید، اگر که از پست خوشتان آمد یادتان نرود که پست را لایک کنید و اگر نظری درباره پست دارید میتوانید در قسمت کامنت ها با من به اشتراک بگذارید.
