یادداشتی دربارهی فیلم Heldin (Late Shift) – 2025
فیلم Heldin (Late Shift) محصول 2025 برای من بسیار واقعگرایانه بود. همان لحظهای که پخش روی مانیتور شروع شد، ناخودآگاه یاد یکی از آشناهایم افتادم که تازگی پرستار شده و حس کردم دارم تجربههای او را میبینم. فضای فیلم کاملاً محدود به یک لوکیشن, بیمارستان است و این تمرکز مکانی، حس تنگی و فشار کاری را ملموستر میکند.
فیلم بهخوبی نشان میدهد پرستارها چه بار سنگینی را تحمل میکنند؛ کارآموزهایی که هنوز کمتجربهاند اما مسئولیت زیادی به دوش دارند. نکتهای که برایم برجسته بود، بیاحترامی بعضی بیماران بود؛ رفتارهای تند و نگاه از بالا به پایین که بارها به پرستارها تحمیل میشود.
با این وجود، نقطهٔ قوت احساسی فیلم برای من این بود که نشان میدهد یک پرستار هیچوقت بدخواه بیمار نیست؛ حتی وقتی شوخی میکند یا توصیهای میدهد، انگیزهاش اغلب دلسوزی است. یادم میآید یک بار پرستاری با خنده گفت: «ده تا قرص خواب بخور، راحت میشی!» 😅 آن زمان جدی نگرفتم، اما بعداً فهمیدم پشت همین شوخیها خستگی و واقعیت تلخ کار پنهان است.
تماشای Heldin برایم فراتر از یک فیلم بود؛ یادآوریای بود از اینکه قهرمانهای واقعی زندگی ما آدمهای معمولیای هستند که زیر فشار دوام میآورند. از همهٔ پرستارها صمیمانه تشکر میکنم؛ کار شما دیده و قدر دانسته شود. از خوانندهها هم خواهش دارم اگر روزی کارشان به بیمارستان کشید، با مهربانی و احترام با پرستارها برخورد کنند تا مبادا از خدمت دست بکشند و سیستم سلامت آسیب ببیند.
اگر این فیلم را دیدید یا تجربهای مرتبط دارید، خوشحال میشوم برداشت و خاطرهتان را با من به اشتراک بگذارید.
