محمد مهدی وزیری
محمد مهدی وزیری
خواندن ۱ دقیقه·۳ سال پیش

تأملات ورزشی حین دو

استراوای من
استراوای من


چالش دوی ۱۴۰۱ برای من مبتدی با توجه به اینکه صد کیلومتر رو طی ۱۴ رو ابتدایی سال باید بدوم، بیشتر دوی استقامت هست. توجه به این نکته خیلی مهمه. چون حدودا هر روز باید هشت کیلومتر بدوم و اینکه بتونم رو یک ریتم و سرعت دو رو شروع کنم و به اتمام برسونم اهمیت داره.


باور بفرمایید بیدار شدن صبح برای ورزش کار راحتی نیست دشواری بزرگیست از خواب زدن از جای گرم آنهم در صبح هوای ابری و بارانی که عموم پرندگان از جنب و جوش می‌افتند و دچار حس غریبی می‌شوند، کز میکنند در لانه به امید تشعشع خورشید.

خنده داره که قبل از این تمرین‌های دو، خودمو ورزشکار میدونستم!
خنده دارتر اینه که الان خودم رو ورزشکار میدونم. :))

دقیقه سی رسیدم به پارک، آب ندارم و تشنه هستم، حمل آب و گوشی که هر دو جاگیر و بد دست هستن حین دو سخته. باید ی فکری بکنم براشون.
چند دقیقه بعد: دارم به این فکر میکنم که شاید من برای دوییدن ساخته نشدم. ?

دور پارک ملت هستم، یکی از من آرومتر میدوید، هجوم انرژی و انگیزه.
دور پارک دونده‌های زیبایی هستن :) انگیزه‌های دیگری هم شکل می‌گیرند! (تکامل آسش رو بازی می‌کنه??)

دیشب تو برنامه استارت رانینگ یک برنامه برای خودم درست کردم و با اون دویدم امروز. این برنامه شامل سه دقیقه دو یک دقیقه استراحت میشه. که خیلی خوب جواب نداد و یکی دو تا سه دقیقه تند راه رفتم جای دویدن. بعد از پایان اون برنامه حین استراحت یک برنامه یک دقیقه دو یک دقیقه استراحت چیدم سریع و با اون هم دویدم. برای فردا شاید فقط برنامه دوم رو انجام بدم.

پ.ن: استراوا و ری‌لایو هم هستم.
یعنی فردا هم می‌تونیم همین برنامه رو پیاده کنم؟








دوورزشتجربه
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید