وقتی می ری عکاسی به این فکر نکن که دیگران درباره تو و عکس هایت چه فکری و چه نظری دارند .
بی کینه عکس بگیر ، بدون رقابت ، از لحظات بعضی از شات هایت لذت ببر ، میرزا عکس باشی خودت باش ، تا ثانیه هایت به دلت بنشینه .
لحظه ای با خیال راحت در جایی قوری دود زده همیشگی ات را روی آتشی کوچک بگذار و گوشه ای بنشین ، پایت را دراز کن و به روان بودن گذر عمر در رودخانه ای عمیق بنگر ، لحظه ای حتی کوتاه چشمانت را ببند و به نوای پرندگان و صدای روان بودن آب رودخانه گوش بده ....
نفسی عمیق بکش .... و ذهنت را از هیاهوی آدمک ها پاک کن تا از گزند زبان بدخواهانت دور باشی ، بگذار تو در ذهن آنها زندگی کنی و اینگونه در آرامش کامل لیوان چایی ات را با شیرینی لحظات خاطراتت نوش کن از خودت عکسی به یادگار لحظه هایت بگیر و به راهت ادامه بده ، نتیجه این راه دست خداست ، گذشته ها را هم بسپار به گذشته ها ....
به عکس هایی که گرفته ای نگاه کن ، تمامی آنها لحظات ثانیه های زندگی تو هستند ...
دلنوشته ای از دل نوشته های من (احمدرضا مداح - عکاس)15 / 2 /99
http://maddahphotojournalism2015.blogfa.com/post/16