خودشیفتگی از منظر هاینس کوهات

«خودشیفتگی، وقتی از منظر روانکاوی به آن نگریسته شود، صرفاً یک انحراف آسیب‌شناختی یا اشتغال ذهنی به خود نیست. بلکه پدیده‌ای رشدی است، بخشی جدایی‌ناپذیر از روان انسان که نمایانگر تلاش برای انسجام، حیات و معنای زندگی است. تجربه‌های خود-شیئی که بازتاب و ایده‌آل‌سازی را فراهم می‌کنند، برای حفظ احساس عزت‌نفس و ثبات درونی ضروری‌اند. هنگامی که این تجربه‌ها دچار اختلال شوند، فرد ممکن است آسیب‌پذیری‌های خودشیفتگی را توسعه دهد که به شکل عظمت‌گرایی یا حساسیت بیش‌ازحد به انتقاد ظاهر می‌شود.»


"Narcissism, when viewed through the lens of psychoanalysis, is not merely a pathological deviation or a self-centered preoccupation. It is a developmental phenomenon, an integral part of the human psyche that reflects the striving for cohesion, vitality, and meaning in life. The selfobject experiences that provide mirroring and idealization are essential for maintaining a sense of self-esteem and inner stability. When these experiences are disrupted, the individual may develop narcissistic vulnerabilities, manifesting as grandiosity or excessive sensitivity to criticism."


هاینس کوهات
Kohut, H. (1971). The Analysis of the Self: A Systematic Approach to the Psychoanalytic Treatment of Narcissistic Personality Disorders. New York: International Universities Press.





وقت روان‌درمانی

صفحات مجازی من

یوتیوب

کانال تلگرام | گروه تلگرام