ناخودآگاه،تاریخ سانسور شده ی فرد

« ناخودآگاه، آن فصلی از تاریخ من است که با یک خلأ نشانه‌گذاری شده یا با یک دروغ اشغال شده است: این فصل سانسور شده است. اما حقیقت را می‌توان بازیافت؛ اغلب، حقیقت از پیش در جایی دیگر نوشته شده است.یعنی در بناها: این بدن من است، در آرشیوهای دیگران: این‌ها خاطرات من هستند، در داستان‌های ناگفته‌ی کودکی‌ام: این‌ها نشانه‌های من هستند.»

— ژاک لکان، «کارکرد و میدان گفتار و زبان در روانکاوی»، در Écrits، ترجمه‌ی بروس فینک، نیویورک: انتشارات دبلیو. دبلیو. نورتون، ۲۰۰۶، ص. ۲۱۵.