یکم دور شو و دقیق تر به آدم های اطرافت نگاه کن،
اگه دیدی توی رابطت با اون آدم تویی که دائما کوتاه میای، عذرخواهی میکنی، میبخشی، میگذری، سکوت میکنی، خورد میشی، تخریب میشی، زیرسوال برده میشی و...لازم نیست به این جنگ خسته کننده ادامه بدی با خودت.
لازم نیست هرشب یادِ خودِ قدیمیت بیفتی و ببینی چقدر فاصله گرفتی از شخصیتی که مدتها برای ساختنش زحمت کشیده بودی... لازم نیست اینها رو بارها و بارها توی ذهنت مرور کنی و هر لحظه از خودت شرمنده تر بشی؛
فقط کافیه از اون آدمی که نمیزاره خودِ واقعیت باشی، دور شی...
نزار برچسب جنس دوم بودن بهت بچسبه، مهم نیست زن باشی یا مرد... اگه چیزی که داری توی این رابطه از دست میدی عزت نفسته، پس لزومی برای بودن و ادامه دادن و نگه داشتن نیست...
بزار خودت، قوانینِ خودت، شخصیتِ خودت حفظ بشه... اولویت خودت باش!
(پ.ن: فرق نداره تو روابط احساسی و رمانتیک اینجوری باشه اوضاع یا روابط کاری و دوستانه و ... هر رابطه ای می‌تونه سمی باشه، چه بسا بعضی ها تاثیرات بیشتر و بدتری میزارن:)
