هرچی فکر میکنم بنظرم گاهی مهارت کافی در اینکه ناخودآگاه حرفی بزنم اطرافیانم ازم زیاد خوششون نیاد دارم?چه کاریه آخه!
کاش یه دوره آموزشی بود آدم میفهمید کامل که واقعا بعضی حرفا رو باید بگه یا نه! یا اینکه زمان گفتنش کِیه?چه به رفیقت چه پارتنرت چه هرکی!
میگن من پر حرف نیستم ولی هستم! چرا؟ چون دوست دارم اگه قراره چیزی رو بگم با جزئیات بگم...و اینکه حرف زدن باعث میشه بتونم بقیه رو کنارم داشته باشم...ضمنا تنها هم نمیمونم?و باعث میشم اگه دوستی هم دارم بتونه بهم اعتماد کنه و هر موقع چه خوشحال بود چه ناراحت بیاد و باهام حرف بزنه...کلا حرف زدن قشنگه ولی اگه کسی باشه که توام دوستش داشته باشی حس باحال تری داری?
الان که فکر میکنم بنظرم همچین رفیق بدی هم نیستم??
