نوه‌های مامان
چیزی که امروز یاد می‌گیریم
بهتره به آموخته‌های قبلی متصل بشه. تا در ما کمال (مهارت تولید) آفریده بشه. وگرنه فقط انباشت اطلاعات کردیم.بعد از سالها، رسوب اطلاعات در ما انتظار بی مورد از خودمون ایجاد کرده و در نتیجه دچار بیماری بحران اظهارنظر (بدون سوال) در همه موارد می‌شیم که درمانش بسیار سخته. نکته‌ی مهم‌تر اینکه
اگر بخوایم مفاهیم یا مهارت جدیدی یاد بگیریم، انباشت اطلاعات قبلی در ذهن (لذت توهم دانش) این کار رو تقریبا غیر ممکن کرده و ما مکرر دچار بی‌حوصلگی در امر تغییر خواهیم بود.
یادمون باشه که اگر عادت به تغییر (باورها و عادتها) در ما شکل نگیره
حلقه‌ی فهم زندگی و زیست‌جهان ما
مدام تنگ‌تر و خفه‌کننده‌تر میشه.
#ذهن_آگاهی
نوه‌های پسری مامان، خودشون یک اجتماع از مدل نسل‌های جدید هستند. قبل مدرسه رفتن، سواد دارن، شناگرن، ارتباطات بلدن، آداب غذاخوردن و حتی آشپزی می‌دونن. بدون استدلال چیزی رو نمی‌پذیرن، محاله گول بخورن، تحقیرناپذیرن و به افسانه، مذاهب و اسطوره‌ی ماقبل خودشون هیچ باور و دلبستگی ندارند. اینها رو گفتم که اگر همزبان‌شون نباشیم، ماها رو ساعت ۹ شب میذارن دم در. به همین سادگی. دنیای آینده، هیچ جای (فرصت) تعارف و اطواری نخواهد داشت.
