اختلال طیف اوتیسم، علاوه بر چالشهای رفتاری و پزشکی کودک، فشارهای روانی، اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی را بر خانوادهها بهویژه والدین وارد میکند. این فشارها میتوانند تابآوری خانواده، یعنی توانایی سازگاری و مقابله مؤثر با شرایط دشوار را کاهش دهند.
در این میان، مددکاران اجتماعی نقش حیاتی در حمایت از این خانوادهها دارند. آنها با ارزیابی نیازهای روانی و اجتماعی، آموزش مهارتهای مقابلهای، توانمندسازی والدین و ایجاد ارتباط میان خانواده و شبکههای حمایتی مانند مراکز درمانی و آموزشی، زمینه ارتقای تابآوری و کاهش استرسهای خانوادگی را فراهم میکنند.
پژوهشها نشان دادهاند که مداخلات مددکاری اجتماعی منجر به بهبود کیفیت زندگی والدین، کاهش اضطراب و افسردگی و تقویت سازگاری فرزندان میشود. همکاری میان مددکاران اجتماعی با روانشناسان، پزشکان و سایر متخصصان نیز، به ایجاد برنامههای جامعتر و مؤثرتر برای خانوادهها کمک میکند.
برای مطالعه کامل مقاله:
🔗 [مشاهده مقاله در سیویلیکا]
