اون روزی که چهارماهه منتظرش بودم:)

این روزها خیلی حالم خوبه الحمدلله:)

هم به مدرسه میرسم، هم به کارای موردعلاقه ام؛ کار های هنریییــــــخنوهبترخقلابتبر(ذووق:))

من برگشتم با یه دعوت نامه ویژه به اون کسانی که عاشق هنر و تئاتر هستن؛

اون افرادی که دوست دارن زمانی که برای تماشای یه تئاتر میذارن مورد اهمیت قائل بشه.

و من اینجام بعد چهار مااااههه تلاش برای هدفم.

چهارماهی که توش پر از دردسر مثل آغاز ناگهانی جنگ و رسیدن مهر و مدرسه و... بود

ولی خداروشکر کم نیاوردم و تونستم به اینجا برسم.

خیلی برای خودم خوشحالم. واقعا دمم گرممم. خیلی ها از اوایل مسیر تا این اواخر کم آوردن ولی من با تمام خستگی های هنر، اون رو کنار نگذاشتم تا تونستم به یک هدف بزرگ برسم:

" من توی 13 سالگی قراره به طور رسمی تئاتر بازی کنم و اولین تجربه حرفه ای بازیگری رو بچشم"

کی فکرشو میکرد؟مدتی ذهنم درگیر این بود که با اوضاع جامعه هنری ایران، منی که پای اعتقاداتم هستم چجوری میتونم بازیگری رو تجربه کنم؟ و این شد که توی ذهنم تبدیل شد به یک چیز محال!

اما من تونستم توی اول مسیر نوجوونیم، بازیگر "مصیر" بشم!

مصیر:

یک داستان پرهیجان و جذاب است

که به روایت انتخاب‌ها و تصمیم‌ها می‌پردازد

گاه آنان را قضاوت

و گاه محکوم می‌کند

اما در این میان، هر کدام از ما باید

مسیرِی را که پیموده بنگرد

تا به مصیر آنان گرفتار نشود...

تیزر مون که عاشقشم:

پوسترمون که خیلی عاشقشم:

سایت تهیه بلیط: https://www.tiwall.com/p/masir5

نکته: تئاتر برای بانوان است

محدودیت سنی 10+ دارد(برخی صحنه های ترسناک)

و دو روز اول با تخفیف پنجاه درصدی برگزار میشه

پی نوشت: بانوانی عزیزی که تهران زندگی میکنید، خیییلی زیاااد خوشحال میشم بین مخاطب ها ببینمتون:)))

آخرش که تموم شد حتمااا بیاید منو صدا کنید همو ببینیم:)))

بماند به یادگار از بیست و ششمین روز از هشتمین ماه از هزاروچهارصدوچهارمین سال و سیزدهمین سال زندگیم:)