می‌خوام از این پست بعنوان نوعی فیش‌برداری دم‌دستی استفاده کنم. احتمالا بدترین محل ممکن برای نوشتن نکات و یادداشت‌های شخصی خواهد بود. اما همین‌که از گوشی و اپلیکیشن مستقل هست! فعلا برایم کفایت می‌کنه.
روز به روز تعداد تغذیه کنندگان از تنفر داره بیشتر میشه. شخص، خبرگزاری، سیاست‌مدار، با فحش تغذیه نفر رشد می‌کنند.
ترحم، فقط بر کسی لازم است که قدرت تغییر نداشته باشد.
آب‌رو چیزی نیست جز گدائی مقبولیت از دیگران.
شخص هرچه از درون تهی‌تر بیشتر محتاج توجه دیگران، و گدای محبت دیگران.
تبعیت از مُد یا نورم اجتماعی(حتی قبول مصادیق زیبايی) نوعی میانمایگی است. تا وقتی تابع و مطیع هستی(و میان‌مایه مثل دیگران) پذیرفتنی هستی. اگر متفاوت باشی طرد میشوی یا تمسخر. به‌خصوص برای بهتر بودن.از سطح متوسط پذیرفته شده توسط عوام. {توصیف باستانی پادکستی این ماجرا در شماره‌ی متوسط رادیو چهرازی هم بسادگی گفته شده.}
کشورهائی که اردوگاه کار اجباری هستند.
برده‌هائی که دیگر نه با زنجیر وکشتی، بلکه با هواپیما و بورس‌تحصیلی به مقصد میرسند.
۴۸ قانون قدرت .
کجائیم؟
