تغییر کردن اصلا کار ساده‌ای نیست و تغییر دادن از آن سخت تر! اگر یک بار قصد تغییر کردن یا تغییر دادن چیزی به ذهن تان خطور کرده باشد حتما با من هم نظرید.
با شروع سال جدید خیلی از ما به تغییر فکر میکنیم؛ کلی هدف برا خودمون میزاریم و با تموم شدن تعطیلات و شروع درگیری‌های روزمره همه‌چی به منوال سابق برمیگرده…
بد نیست بدونید که بیشترین آمار ثبت‌نام باشگاه‌ها تو فروردین هستش و بیشترین آمار انصراف تو اردیبهشت و خرداد!
چرا تغییراتمون ماندگار نیست؟
تهوع؛ اصل اول تغییر
اگه حالت نسبت به شرایط فعلیت بد نباشه هیچ تغییری قرار نیست اتفاق بیفته! یادت باشه که باید حالت تهوع بگیری از وضع موجودت که بیفتی دنبال تغییر…
اینرسی مغزی
اولین وظیفه مغز هر انسان، کنترل میزان مصرف انرژی و صرفه جویی در آن به منظور حفظ بقاست. این وظیفه از مغز اجداد عزیزمان انسان های اولیه به ما به ارث رسیده است. خب در زمان باستان منابع تامین انرژی به شدت وفور امروز نبوده
پس مغز ما تمام تلاش و برنامه ریزی های لازم را انجام می دهد که شرایط را دقیقا به همان گونه که هست حفظ کند. چون این بهینه ترین حالت ممکن مصرف انرژی است و این رفتار تکراری یک اینرسی مغزی نسبت به حفظ حالت قبلی ایجاد می‌کند
حالا هرچیزی، مجددا تاکید می کنم، هرچیزی بخواهد برخلاف روند و خواسته اینرسی مغز ما عمل کند چه می شود؟ مکانیزم ترمز دستی مغزی فعال می شود.
ترمزدستی مغز
ترمز دستی اولین مکانیزم دفاعی برای برگرداندن شرایط به حالت قبل است. روزی را که بعد از مدت ها به علت اضافه وزن یا ضعیف شدن بدن تان تصمیم گرفتید به باشگاه بروید را به یاد بیاورید! چه اتفاقاتی افتاد؟
اینرسی مغزی شما چه بهانه‌هایی برای ادامه ندادن خلق کرد؟
چه چیزی باعث ادامه ندادن تصمیمات شما بوده؟
تمایل برگشت به حالت قبل یا اینرسی مغزی شما هر دفعه چی بوده؟
خنده دار یا تلخ عین واقعیت است! پاسخ شما به این سوالات مکانیزم ترمز دستی است که بزرگترین مانع من و شما در تغییر می شود.
یادتون نره که:
تغییر از درون شروع میشه!
تغییر بدون ریسک امکان‌پذیر نیست.
تغییر کردن هزینه داره.
برای تغییر کردن باید تعصباتت رو کنار بزاری!
تغییر کردن همیشه با یه‌عالمه تجربه جدید همراه است که قبلا حتی فکرش رو هم نمیکردی…
