من،غریب و تنها نشسته اینجا به انتظارتو بیقرارت که بازآیی و رخ نمایی بگو کجایی...تو،بهانه ی من موهای خیست رو شانه ی من دو دست گرمت تو دستای من تو آسمونا ستاره ی من...من سنگ صبور غم هاتم مندل ناگرون چشماتم منیه عابر و کوچه گردم...
