ای آبی بیکران...

که گفته آسمان همه جا یک رنگ دارد؟ اولین بار چه کسی این جمله را بر زبان جاری کرده و چه کسی آن را وایرال کرده است؟! تقریباً این روزها همه بر این باوریم که این‌گونه نیست. مثلاً سارا که عکسی از روستایی در نزدیکی سله‌بن همین امروز صبح ارسال کرد یا امیرحسین که عکسی از آسمان هلسینکی، در همین هفته پیش فرستاده. اصلاً چرا راه دور بریویم. مگر خودم همین تعطیلات هفته پیش در یکی از روستاهای اطراف تهران نبودم. همه‌اش چقدر فاصله از تهران دارد؟ حداکثر یک ساعت. آنقدر رنگ آبی آسمان‌اش شفاف و زیباست که روزها در آبی آسمان و شب‌‌ها در ستارگان‌اش غرق می‌شوی.

آسمان برای من همیشه جایگاهی خاص داشته. به عنوان یک دوست ساکت و همیشه حاضر، در لحظات شادی و غم، همیشه در کنارم بوده. وقتی به آسمان نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم دنیای وسیع‌تری در انتظارم است. آبی آسمان، یادم می‌اندازد که گاهی باید از روزمرگی‌ها فاصله بگیرم و فقط نفس بکشم. زندگی به ما درس‌های مهمی می‌آموزد و آسمان از جمله آن معلم‌های کم نظیر و واقعی است! معلمی که می‌گوید باید در برابر چالش‌ها مقاومت کنیم و عدم قطعیت‌ها را بپذیریم. زندگی مانند آسمان است؛ گاهی هیچ چیز مشخص نیست، اما زیبایی در همین عدم قطعیت‌ها است. وقتی به آسمان شب نگاه می‌کنم، یاد می‌گیرم که هیچ کدام از ما بی‌نظیر و خاص نیستیم. هر یک از ما، همانند ستاره‌ها می‌توانیم نور خود را به دنیا بتابانیم. در دنیای پرکار و شلوغ امروز، فراموش نکنیم که باید راه‌های ارتباط با صلح و آرامش درون‌امان را پیدا کنیم. یادمان نرود که همچون آسمان، با امید و شجاعت می‌توانیم به جلو حرکت کنیم! پس بیایید هر روز را با نگاهی تازه به آسمان شروع کنیم. ای آسمان بی‌پایان، آبی‌تر و درخشان‌‌تر بتاب!