🔴توجه : این نوشته کاملا با سایر نوشته های دیگه‌ام فرق میکنه.
یادمه چند سال پیش بود که برای اولین بار فیلم ایستاده در غبار رو دیدم. شخصیت حاج احمد متوسلیان خیلی واسم جالب اومد .به طوریکه اونجا هم نقششون رو آقای هادی حجازی فر عزیز بازی کرده بودن. درسته من حاج احمد رو تا وقتی که اون فیلم رو ندیده بودم ، نمیشناختم! ولی بعد از دیدن اون فیلم بود که شخصیت ایشون واسم خیلییی خاص اومد.
آقا گذشت و گذشت چند سال بعد یعنی (امسال فکر کنم اسفند ماه بود) که فیلم موقعیت مهدی رو نشستیم با خانواده دیدیم. فیلم موقعیت مهدی که زندگیِ شهیدان باکری رو روایت میکرده . اینسری با دیدن این فیلم یه حس دیگه‌ای داشتم! یه جوری بودم با اینکه فیلمِ ترکی بود و من خودمم ترک هستم ، شاید واسه خاطر این بوده باشه که این فیلم واسم خیلی جذاب اومد و خاص! من واسه این فیلم ، تو هر سکانسش ، بغض میکردم. شخصیت مهدی و حمید باکری ، یجور قابل توصیف هستش. من تو این فیلم چند نکته رو فهمیدم : ۱- اینکه شهیدان باکری درسته که عضو سپاه بودن ولی ، هیچکدومشون از اونایی نبودن که کارشون با شعار و فلان بوده باشه!(پارتی‌بازی خودمون) نه اصلااا! شهیدان باکری فقط واسه ایران و مردمش رفتن که شهید شدن ! نه چیز دیگه‌ای. ۲- شهیدان باکری از میون خود مردم بودن که رفتن جبهه! (مردمی بودن) ۳- توی یه سکانسی دیدین که یکی دوستش شهید شده بود و میخواست جنازهٔ دوستش و ببره از خط! ولی نمیذاشتن همرزماشو میگفتن: آقا مهدی با این که فرماندهٔ لشکره ولی گفته هروقت جنازه شهیدان رو آوردین ، جنازه برادر منم بیارین! اونوقت تو یه سرباز داری پارتی بازی میکنی؟ اون سرباز گفت: «من خسروام،مهدی باکری نیستم!»
کلام آخر = من نه اهل سیاستم نه اهل چیز دیگه‌ای! ولی ولی ، اگه بحث این دوتا عزیز بیاد وسط من دیگه حکومت و سیاست و غیره نمیشناسم. (اشاره غیر مستقیم میکنم به فیلمِ «دیدن این فیلم جرم است»)
#میم_عین🍃(مبیناعلیپور/۲۰ساله اهل تبریز.خواستین میتونم شماره شناسنامه‌امم بگم🤝🏼)
