روانشناسی بالینی در اصل رشته‌ای است که با کاربرد اصول روانشناختی، به امر تشخیص و درمان مشکلات عاطفی و رفتاری می‌پردازد. مثلاً بیماری‌های روانی، بزهکاری نوجوانان، عقب‌ماندگی ذهنی، سایر مشکلات خفیف سازگاری.
اگرچه روانشناسان بالینی افراد واجد شرایطی هستند که قادر به ارائه خدمات و کمک مستقیم به بیمارانی هستند که مشکلات ذهنی و رفتاری دارند، ولیکن کار به عنوان یک روانشناس بالینی دارای محاسن و معایب زیادی است، البته منظور از معایب، سختی کار است چون کسی که عاشق روانشناسی باشد این کار را با علاقه زیاد انجام می دهد.
از مزایای رشته روانشناسی بالینی می توان اشاره کرد به :
و نیز ازمعایب رشته روانشناسی بالینی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تفاوت بین Client & case:
Client درمانجو و کسی که نیازمند خدمات بهداشت روانی هست و برای درمان مراجعه می کند.
ولی case به تک تک درگیریها و مشکلات مراجع گفته می شود که با خود به جلسه درمان می آورد. مثلا مشکلات قانونی، زناشویی، تحصیلی و ....
بهر روی یک روانشناس بالینی باید از زوایای مختلف چه از نظر درمانی و چه از منظر فرادرمانی با ترکیب مهارت،خلاقیت و دانش موثر، پیچیدگیهای مراجع را ببیند و درصدد کمک به او رفتار کند و به صورت حرفه ای و اخلاق مدارانه در زمینه ای که در آن تخصص ندارد، وارد نشود و فرد را به متخصص مربوطه با نهایت احترام ارجاع دهد.
هدف یک روانشناس بالینی این است که به مراجع خود کمک کند مسائل روانشناختی ، عاطفی یا رفتاری خود را شناسایی کند و سپس با تعریف اهداف و برنامه عملی برای کمک به مراجع در دستیابی به رشد فردی ، اجتماعی ، آموزشی و شغلی ، به او کمک کند.
گرایش های روانشناسی بالینی:
روان درمانی : متخصص روانشناس بالینی در فرایند روان درمانی به افراد کمک می کند تا مشکلات روانی و میان فردی خود نظیر وسواس ، افسردگی ، اضطراب و استرس و فوبیا و ترس را بشناسند و آنها را تعریف کنند و بتوانند برآن ها غلبه کرده و سطح سازگاری خود را افزایش دهند روانشناس برای درمان اختلال های اشاره شده از تکنیک های موثر گفت و گو ، تفسیر ، گوش دادن و الگوی برداری و .... استفاده می کنند .
?روانشناسی کودک و نوجوان: روانشناسان بالینی کودک بیماران را از دوران کودکی تا نوجوانی تحت نظر دارند. آنها روش های علمی را برای درک عملکردهای شناختی و نیاز های عاطفی کودکان و نوجوانان به کار میگیرند. آنها اختلالات یادگیری، کنترل خشم، اختلالات رشد را درمان و بهبود میبخشند و در زمینه تجربه های ناخوشایند آزار های روحی و جسمی کودکان و نوجوانان بسیار می تو انند کمک کنند.
? روانشناسی سلامت: روانشناسان سلامت در هنگام معالجه بیمار رویکردی روانی-اجتماعی در پیش میگیرند. آنها چگونگی تاثیر عوامل بیولوژیکی و اجتماعی را که بر سلامت بیمار تاثیر گذاشته بررسی میکنند. آنها بیشتر به درمان بیماری های خود آسیب رسان میپردازند.
روانشناسی عصب نگر: روانشناسان اعصاب به بررسی چگونگی رفتار و عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی و آناتومی میپردازند. بیشتر کار آنها در زمینه تشخیص و درمان آسیب های مغزی، سکته مغزی، آلزایمر، پارکینسون و اختلالات یادگیری است.
روانشناسی قانونی: یک شاخه تخصصی و کاربردی روانشناسی است، با موضوعاتی سر و کار دارد که روانشناسی و قانون را به یکدیگر پیوند می دهد، غالبا در مجازات و جلوگیری از جرم و جنایت ها نقش ایفا می کند و بر خود مجرمین و جنایتکاران متمرکز می باشد. روانشناسی قانونی هماهنگ کننده نظریه های روانشناسی و بیماری شناسی لازم برای اجرای کیفر قانونی است.
بهر روی یک روانشناس بالینی باید از زوایای مختلف و نیز با ترکیب مهارت،خلاقیت و دانش موثر و از همه مهمتر با علاقه، پیچیدگیهای مراجع را ببیند و درصدد کمک به او اقدام کند .
و سخن آخر اینکه ، یک روانشناس باید اهل مطالعه و یادگیری باشد و بتواند با کسب اطلاعات جدید راه‌حل‌های جدیدی برای بیماران خود ارائه دهد و نیز باید از انگیزه‌ی بالایی برای کسب علم و دانش برخوردار باشند تا بتوانند همیشه خود را به‌روز نگه دارند.
