?
تابستان آمد ...
یکسال منتظرت بودم و تمام بهار هُرم نفست را حس میکردم...
دلم برایت کلی درد کنار گذاشته بود ، دیدمت و تمامش را در زیباییت زُدودم ...
بهار تو را آبستن بود و فرزندش شد باشکوه ترین اثر خلقت ...
خوب نگاه کن ، تمام عالم در اوج است ...
درختان به بار نشستند ، غبار سپید کوه ها تکانده شده
و دشت ها پر است از رنگین کمان ...
اما مرا سوز سرما سوزاند ...
آخرین بهار قرن بدون او گذشت و چشمم از چشم به راهی رو به ضَرارت رفت ...
در این وانفسا فقط تو برایم مانده ای ...
تو مرا دلگرم کن ، بعد از تو پاییز است ، او به کسی رحم نمیکند...
