فقر جدا بهم فشار اورده و روحانی بدترین رییس جمهوریه که تا بحال تجربه کردم!
الان تقریبا نزدیک 2 سال و اندی میشه که پول تو جیبی ام 150 تومنه.با احتساب تورم 50 درصدی اخیر منم باید افزایش حقوق میگرفتم که نگرفتم! ی زمانی با 150 تومن خیلی از کارام راه می افتاد،پول اینترنت که نزدیک 50 تومن ازم میبره و در حقیقت 100 هزار تومن برای یک ماه در اختیارم هست!واقعیت اینه با این تورم حتی برای من که الان هنوز هیچ دغدغه ای ندارم ،100 تومن برای یک ماه بسیار کمه.قبلا اینطور نبود نزدیک 30-40 تومن ته کارتم میموند ولی دیگه همونم نمیمونه! اما با 100 هزار تومن چی کار میکنم؟
آمار دقیقش یادم نیست ولی چیزی که یادمه میگم.
یک مقداری که صرف رفت و امد میشه! تمام جاهایی که من میرم تقریبا دو مسیر محسوب میشن که در شهر ما دو مسیر برابره با 1500 تومان!
اما مشکل اینه بانک خیلی وقته دو هزاری نمیده و در نتیجه باید 5000 تومان بگیری که این خودش یه مشکل دگ برام میاره و اون هم اینه نقدینگی ام زیاد میشه و وقتی نقدینگی زیاد میشه خرجم میره بالا! اصلا ادم پول دستش باشه نمیتونه خرج نکنه!
یه مقداری صرف خوراک میشه! شما فرض کن تو این گرمای تابستون که مغز سرت رو جوش میاره، بری بیرون و هیچ چیز نخوری! اصلا میمیره آدم! به علاوه اب طالبی خنک و اب هویج چنان چشمکی به ادم میزنند که بلا نسبت، بدکاره های پاریس هم اینطور اغواکننده نیستند!
اب هویج که زمانی 2500 بود امروز به 5000 تومان رسیده ینی اگر من در ماه دو لیوان اب هویج بخورم در حقیقت 10 درصد پولم را خرج کردم! 10 درصد فقط برای دو لیوان اب هویج!
قبلا که کتاب ارزون بود (نه خیلی وقت پیش، اون موقع "واقعا" ارزون بود!)
میتونستم با رفتن به شهر کتاب دو الی سه کتاب بخرم ولی این ماه با رفیقم دو بار به کتاب فروشی رفتیم و با کلی گشت و گذار به دنبال کتاب ارزان نهایتا دو کتاب خریدیم که مجموع قیمت انها روی هم پانزده هزار تومن شد! و البته در بین مسیر طولانی که برای رسیدن به شهر کتاب باید طی کنم، یک اب هویج نیز باید خورد. که ان هم 5000 تومان به خرجم می افزاید و هزینه رفت و برگشت هم 3000 تومان میشود! پس هر بار رفت و برگشت و خرید کتاب نزدیک به بیست هزار تومان خرج بر میدارد
خرج دیگری که جدیدا نیز به یک مشکل تبدیل شده پول بازی پلی استیشن است. یک مقدار خدا رو شکر از اول داشتم که با ان بازی خریدم اما پس از هر بار خرید و فروش یک بازی باید 30-50 تومن روی پولم بگذارم تا بازی جدید بخرم.
یادش بخیر زمانی که من پلی استیشن خریدم دلار 4500 بود و بهترین بازی های جهان نهایتا با قیمت 150 تومن عرضه میشد که الان برای خرید هر دیسک بازی باید 600-700 هزار تومان هزینه کرد که البته من ندارم ! و از طریقی دیگر بازی میگرم که باز هم با وجود ارزان تر بودن ان باید 200 هزار تومن هزینه کنم.
در ادامه هزینه خوراک باید به قیمت وحشتناک فست فود اشاره کنم!
پیتزای بهترین رستوران شهر زمانی نهایتا 20-25 هزار تومن بود که باید گفت خدا بیامرزش! الان پیتزا کمتر از 30 هزار تومان اصلا پیدا نمیشود! اگر هم پیدا بشه مشخصه چی توی پیتزا میریزه! پس گزینه ای دیگه رو باید خورد که نامش ساندویچه و البته که ارزان ترین ساندویچ در یک رستوران معقول به قیمت پانزده هزارتومان به فروش میرود!
هزینه های جانبی دیگر هم بعضا دیده میشود. رفتن به سالن فوتسال خودش هزینه دارد هر بار فوتسال بازی کردن حدود 5000 تومان برای پول سالن و 5000 تومان برای خوردن اب هویج برای رفع خستگی ! که این هم در مجوع میشود ده هزار تومان
وضع به شدت خراب است...
اگر مجموع هزینه ها را به امار در بیارم اینگونه میشود
خوردن تنها دو لیوان اب هویج 10%
خرید کتاب 20 %
رفت و امد 15%
خرید بازی 35%
سالن ورزشی 10%
باقی مانده 10%
فاجعه است! این یعنی اگر بخواهم در ماه به سینما هم بروم باید یکی از تفریحاتم رو جایگزین دیگری کنم! هزینه سینما در روز سه شنبه نصف قیمته بنابراین برای کم خرج درامدن باید جوری تنظیم کرد که سه شنبه برم سینما!!
فکت
1. در ماه تنها میتوان دو لیوان اب هویج خورد.
2. در ماه بین سالن ورزشی و سینما و کتاب و سایر تفریحات هزینه دار باید دو مورد را انتخاب کرد
3. پول باقی مانده در کارتم ده هزار تومان میباشد که بانک مهربان!؟ ملی هم اجازه برداشت پنج هزارتومان ته کارت را نمیدهد و در حقیقت من پنج هزار تومان باقی مانده دارم
خب شاید سوالی که برای خوانندگان عزیز پیش بیاید این است که چرا پول بیشتری درخواست نمیکنی؟ باید به شما عزیزان گفت نمیدونم این چه حسی است که دارم ، همیشه در زندگی ام خانواده ی خوبی داشتم و دارای رفاه خوبی بودم تقریبا هر خواسته ای که داشتم برآورده شده از خریدن کامپیوتر خوب تا پلی استیشن، از دوچرخه تا اسکیت، از کتاب تا دایره المعارف و احتمالا اگر درخواست کنم پول بیشتری هم در اختیارم بذارند؛
ولی هیچ وقت روم نشده که درخواست بیشتر کنم.نمیدونم چرا شاید غرور جوانی باعث میشه نیاز به استقلال مالی از پدرت داشته باشی یا شرم؟ شاید هر دوی انها؟؟
در ناخوداگاهم احساس میکنم که درخواست پول بیشتر در شرایط کنونی که خانواده من هم مثل همه خانواده های ایران- تقریبا با معیار امروز تمام خانواده های کارمندان فقیر شده اند!! – دچار گرفتاری شده است، کاری غلط و درخواست نابجایی است.
از طرفی شدیدا احساس میکنم باید مستقل بشم و به اصطلاح اقای خودم بشم! اینم یکی از دلایلی که پول بیشتری نمیگیرم.
پ.ن : اخیرا با تکیه بر قدرت زبان انگلیسی ام به این فکر افتادم که برم ترجمه کنم از هیچی بهتره ولی هنوز فرصت نشده.
پ.ن 2: ای قناعت ! توانگرم گردان که ورای تو هیچ نعمت نیست
سعدی علیه الرحمه
باشد که از این مفلسی خارج گردیم...
علی برکت ال...
98/5/25
Montazeri
