مطمئنا همه ما به این سوال فکر کردیم. نگید که با دیدن اخبار ،یبارم که شده با خودتون نگفتید چی میشد اگه من میتونستم این وضعیت رو تغییر بدم؟حداقل در حد رویاهامون این سوال رو دفن کردیم بخصوص هرچه که بزرگتر شدیم و دیدیم اوضاع دنیا بخصوص کشور ما جوری پیش رفت که ما اخرین باری که این سوال رو از خودمون پرسیدیم رو کمتر از رویای خریدن یه بنز یا خونه لواسون مرور کنیم.
اما چی میشد اگر واقعا میشد دنیارو تغییر داد؟دنیا که دست عده ای از سیاسیون و ثروتمندانه پس چرا اصلا باید این سوال رو پرسید ایا اصلا این سوال فراتر از یه سوال احمقانه دورانه کودکیه یا نه؟
اره،حتی بیل گیتس هم یکروز این سوال رو از خودش پرسید،آبراهام لینکلن پرسید،نیچه پرسید،اسکندر پرسید،مادر ترزا پرسید،همین الانم میلیون ها نفر و حتی خود تویی که این متن رو میخونی شاید خیلی ریز از پس زمینه ذهنت این سوال رو گذروندی.این یه متن انگیزشی نیست ،این یک متن خوشبینانه نیست،این یک متن در مورد چگونه بیل گیتس شویم یا فتوحات اسکندر رو صاحب شویم نیست. یک متن خلاصه در سه قسمته که بر اساس علاقه خودم نوشته شده و شاید برای کسی هم مفید باشه .
خب از همین اول واقع بینانه بریم .برای جابجا کردن کوه از اولین سنگ باید شروع کنی.مهم نیست کجا هستی .یه کارمندی که نگران قسطای اخر ماهی یا یه کاسبی که کسب و کارت رو به نابودیه یا یه دانشجوی نگران که به دنبال مهاجرته،میخوای بمونی ،میخوای بری،میخوای درس بخونی ،وارد اقتصاد شی یا یه مدیر موفق شی .هر چی که هست قطعا یک تمثیلی ایده ال از اهداف و رویاهات داری. فکر نکنم بخوای این یک زندگی رو که داری بدون هدف بگذرونی و تهش یه روز در حالی که البوم عکساتو مرور میکنی بگی اینجا جوون بودمو جاهل دنبال عشق ابدی بودم که فلان شد و شکست خوردم و یا اینجا رو فقط با کارمندی گذروندم...لعنت به سن ،لعنت به زمانه،کجایی جوونی،همش تقصیر کشوره تقصیر خانواده ...لحظه ای که میمیری هیچکدوم اینا کمکت نمیکنه جز حس خودت نسبت به کارهایی که کردی!رک بگم میگی چه فایده اینا به درد کلیپای انگیزشی میخوره تهش میمیرمو نمیرسم .تورو نمیدونم رفیق!اما من ترجیح میدم موقع تلاش برای رسیدن بمیرم اتفاقا چه بهتر سریعتر راحت میشم و با وجدان اروم میرم(چه به اون دنیا اعتقاد داشته باشی چه نه)جمع بندی زندگیت حست در لحظه مرگته!
قرار نیست الزاما ایلان ماسک بشی!اولا قراره یه نسخه از خودت بشی .خبر خوب اینه ده ها هزار رشته و حوزه تحصیلی هست . در درون یک رشته ده ها مدل کار مختلف هست مثلا تو کارگردانی یکی ترجیح میده فیلمنامه بنویسه یکی ترجیح میده بهترین کارگردان شه یکی ترجیح میده بهترین ادیتور شه.تو خود فیلمنامه نویسی یکی میتونه تو فیلمنامه نویسی فانتزی تو دنیا بهترین شه و این قسمت رو به نوبه خودش متحول کنه!تازه هر صنعت نیاز به چند پرچمدار داره و فقط یه نفره نیست!و در هر صنعت هم هر پرچمدار یک قسمت رو جلو میبره .سعی کن تا اخر عمرت پرچمدار یک حوزه شی. خب بعدش چی؟
در کل بستگی به هدف زندگیت داره اما چه معتقد باشی چه نه هدف تنها چیزیه که داری.هم بهت پول میده هم ارامش هم مسیر هم جلوگیری از سردرگمی و افسردگی هم انرژی هم اگه حوزه مورد علاقت باشه لذت حتی تو این مسیر دوستای مشابه خودت و حتی شاید یک عشق:)
هر چی که باشی هدف تنها چیزیه که داری.هر چی که باشی تهش انسانی فکر کنم هممون رو این توافق داریم:)یک انسان با چی هست؟با جسم؟ تجزیه میشه میره با روح؟شاید یکی بهش معتقد نیست اما قطعا با یک چیز میمونه و اون اثارشه حتی ثروتشم ابدی نیست یا مدت طولانی نمیمونه یه سوال نوه های کوروش با اون ثروت الان کجان؟کجاست ثروت ناپلئون یا پهلوی ها؟اما اسمو اثرشون هست :)بهترین میراثی که میزاری از خودت تاثیرت در دنیاست.وگرنه بدون اون همین الانم وجود نداری اگه هیچی نمینویسی یا خلق نمیکنی یا...خب بعضی ها دوست دارن در حد یه مهربونی کوچیک تاثیر بزارن اما وقتی بیشتر میشه انجام داد چرا که نه؟
بهترین کار داشتن یه هدفه.کلمه ای که شاید بنظر کلیشه ای شده ولی همچنان بهترین چیز برای معنا بخشیدن به زندگیه.شاید اون فرد مورد علاقمون وارد زندگیمون نشه یا بشه و اونطور که میخوایم پیش نره یا مشکلاتی از جناب ما باشه.شاید اونطور که باید از از زندگی لذت نبریم .هر روز لذت های جدید میخوایم و بلاخره یه روز میرسه که اصلا نمیدونیم دقیقا چی میخوایم یا کی بودیم و ازکجا شروع کردیم .اما یه هدف هم لذت مشخص میده اینکه کی هستی میخوای کجا بری چیکار کنی مسیر چیه قراره مسافرتت از چه مسیرهایی بگذره .میفهمی تو راه هرکسی رو سوار نکنی.چه کسایی رو سوار کنی یا نه اصلا اگه ندونی کجا میری چطور میخوای بفهمی کیا باید باهات سوار شن و خود اون ادم هارو هم ناامید یا سردرگم میکنید.هدف کلمه کلی هست کلی مطلب براش توی اینترنت هست فکر کنم اگه اهل این موارد باشید و رو این مقاله کلیک کرده باشید یعنی دست کم در ناخوداگاه وجودتون اهمیت به این داستان هست و شاید مدتی رو در موردش فکر یا تحقیق کرده باشید.من دیگه کلیات و ویژگی های هدف که چطور باشه چطور شروع شه رو نمیگم که کار متخصصشه من بنا میگیرم کسی میخواد هدف داشته باشه و زندگیشو رو مسیر ببره جلو و خودشو از قبل باور داره و کمابیش شناخت نسبی هم از خودش داره(شناخت رو بهانه نکنید شناخت در واکنش ها به دست میاد باید بری تو هوای مرطوب تا بدونی ایا ازش خوشت میاد یا نه پس اگه مثل من کمالگرا هستی و نشستی که یه روز خودتو بشناسی اینکارو نکن ،کلا هیچ چیز تو این دنیا مطلق نیست شما سخنان ایلان ماسک یا هر ادم موفقی رو ببینید گرچه تصورات ذهنی از ایندشون داشتن اما هیچکدوم از روز اول کامل خودشون رو نمیشناختن ...حتی الان هم قبول دارن کامل خودشونو نمیشناسن و نخواهند شناخت!اونها هم از جوونی و نوجوونی شروع کردن که کمتری شناخت رو دارن و کلا همه چی با مرور زمان بیشتر میشه هیچ وقت در یک چیز به کمال مطلق نمیرسید که برید سراغ مسئله بعدی و ادامه زندگی ،اصلا زندگی همینه همش مسیره نه رسیدن مطلق اما هدف اصلی همون مسیره:)
خلاصه با فرض های بالا و اینکه در گرو شروع یک رشته دانشگاهی مهاجرت یا مقطع جدید تحصیلی هستید یا یه مدرکی چیزی داریدولی میخواید راه جدیدی رو در این دنیای جدید شروع کنید یک سری رشته ها رو میاریم .
ترجیحا بهتره اولین کاری که کنی اینه با شجاعت و عقلانیت وارد حوزه مد نظرت شی.شجاعت میخواد؟بله از درون خودتو قانع و مصمم کنی چون ناخوداگاهت بهت میگه ولش کن کی حوصلشو داره فلانیا چی میگن ...اما باید عقلانی هم باشه...در عین حال مزایا معایب رو بسنج و در وقت مناسبش(ارشد دکتری یا موقع مهاجرت یا بدون دانشگاه و با یادگرفتن مهارت)حرکت کن.!
خب مقدمه خیلی شد ادمی که مصممه خودش میدونه فکر نکنم با جملات بالا مسیر یکی عوض شه یهو اما خب شانسمو امتحان کردم:)
خب ببینیم چه فیلدهایی (ترجیحا دانشگاهی)خوبه هرچقدر بحث کنیم باید این واقعیت رو قبول کرد همچنان مدرک دانشگاهی مطمئن ترین راهه یعنی هم رسمیه هم تورو در مسیر قرار میده هم تورو از حرف مردم در امان نگهمیداره(مجبور نیستی انرژیت رو برای مبارزه با اونا هدر بدی) و هم به درد مهاجرت و کارای رسمی میخوره.کلی هم دوست و استاد تو حوزه مرتبطت پیدا میکنی.
اصل مقاله از این جا شروع میشه اول مستقیم میریم تو دل معرفی حوزه ها و رشته هایی که اینده مارو پوشش و تغییر میدن (طبعا پول ،شغل ،موفقیت وغیره هم دنبالش میاد-ترجیحا باید برید کشورای جهان اول برخی از این رشته ها اینجا نیست اما سعی کنید مرتبط ترین رشته رو بخونید اینجا چون الان حتی پزشک هم کمتر تضمین کاری داره و شما هر کاری کنید تهش مهاجرته بخصوص برای تغییر دنیا و پیشرفت های بزرگ دست کم بخشی از زندگیتون رو بهتره جای دیگه تحصیل کنید شاید در ادامه مایل بودید برگردید):
