هرگز روی کسی حساب نکن.
فقط روی خودت حساب کن.
وقتی در مورد کار یا موضوعی روی بودن و یا کمک کسی حساب میکنیم، ناخودآگاه یک انتظاری از طرف مقابل در ذهن ما شکل میگیرد. که این انتظار برای خود ما کاملاً روشن هست. اما برای طرف مقابل، هیچ چیز مشخص و روشنی در مورد این مسئله وجود ندارد.
ما به خاطر این انتظار، از او توقعاتی داریم، درحالیکه او چنین تصوری ندارد که میبایست کاری انجام بدهد.
هرچقدر این موضوع مبهم باشد. و طرفین به یک دیگر توضیح ندهند، بیشتر باعث بوجود آمدن تنش و کشمکش در رابطه خواهد شد.
از همه بدتر، بعد دیگر قضیه هست.
وقتی ما روی کسی حساب میکنیم و از او انتظاری داریم، کم کم توانایی های خودمان را فراموش میکنیم.
تقریباً مثل گربه چکمه پوش میشویم. و تصور میکنیم که بدون او نمیتوانیم کاری پیش ببریم.
درحالیکه با توانایی بالفعل خود ميتوانستيم حداقل ۵۰ درصد کار را جلو ببریم.
چنین انتظارات و توقعات کذایی هم باعث میشود خودمان را دست کم بگیریم. و همچنین هزینه فرصت سنگینی را بر ما تحمیل میکند.
نظر شما در مورد این موضوع چیه؟
