مطمئنم با خوندن این سوال خیلی تعجب کردی و با خودت پرسیدی مگه میشه؟
میخوام بگم بله میشه.
تو توی زندگی باید هر از گاهی خودت رو بغل کنی وبگی میفهم چقدر داری تلاش می کنی برای همه‌ی تلاش هات ازت ممنونم.
میدونی خیلی وقت‌ها تو زندگی براثر شرایط و اتفاق‌هایی که میوفته یا حرف‌هایی که از آدم‌ها می شنویم یادمون میره چقدر داریم تلاش می‌کنیم و چقدر این تلاش ارزشمنده حتی اگر هرروز فقط یک درصد باشه.
چون مهم‌ترین بخش زندگی هر فردی جز خودش نمی‌تونه فرد دیگه ای باشه.
آدم باید بیشتر از هرچیزی حواسش به خودش باشه به راهی که میره به آدم‌هایی که میبینه و به چیزهایی که میبینه میشنوه و میخونه.
چون میدونی تو با چیزهایی که در طول روز با اون‌ها مواجه میشی شکل میگیری میخواد حتی رد شدن یه پرنده باشه.
باید باور کنی که تمام اتفاق‌ها برای زندگی تو از پیش تعیین شده هستن و هر آدمی هر اتفاقی به یه هدفی توی زندگی تو اومده.
شاید گاهی اوقات یه سری از اتفاق‌ها میان تا بهمون بگن کجاها نیازه بیشتر فکر کنیم شاید نیاز باشه یه جایی به خودمون فکر کنیم به اینکه وجود خودمون پراز چیه یا چه چیزهای دیگه‌ای باید اضافه بشه.
میدونی من میگم همیشه حواست به خودت باشه دستاتو دور خودت قرار بده جوری که انگار داری عزیزترین فرد زندگیت رو بغل میکنی محکم فشار بده بذار روحت حس کنه بغلش کردی بذار روحت حس کنه حواست بهش هست .
چون یه موقع دیدی با از یاد بردن روحت دیگه اونو کنارت نداری و تبدیل میشی به آدمی که روحی نداره این یعنی آدمی که چیزی رو نه حس می کنه و نه به طور واقعی میبینه.
پس هرازگاهی روحتو بغل کن و بگو که مواظبشی.
