این صرفا یه چالش یه روزه است از لایو صبحگاهی آقای شاهین کلانتری عزیز .
چالش از این قراره که به مدت یه روز تو هیچ محتوایی به خورد مغزت نمیدی ،چیزی نمیخونی ،چیزی نمیبینی ،چیزی گوش نمیدی و کلا ورودی های ذهنتو میبندی
حالا شاید بپرسی فایده ی اینکار چیه ؟خوب ذهن ما همیشه پراز یه حجم زیادی محتواست چه خوب چه بد یعنی فرض کن تو همیشه در حال خوردن خوراکی و غذا باشی یه جایی دیگه درد دل بهت اخطار میده نباید بخوری .
اما مغز ما اینکارو نمی کنه و ماهم همواره داریم هی غذاهای مختلف به خورد مغزمون میدیم و اصلا فکر نمی کنیم که چه بلایی قراره سر این ذهن بیاد .
خوب این روزه میتونه مارو بی حوصله کنه و ما وارد ملال میشیم ملالی که میتونه خوب و مفید باشه اون موقع است که به قول شاهین کلانتری عزیز عطش نوشتن پیدا می کنیم و کاغذ سفید برامون جذاب تر میشه .
خلاصه همین قدر میدونم که قراره ملال رو با آغوش باز بپذیریم و حس می کنم گاهی لازمه ملال رو تجربه کنیم .
اگر توهم دوست داری میتونی تو این چالش شرکت کنی فردا میام و از تجربه و حسی که امروز گرفتم میگم.
