این روزا تقریبا ده ماه میشه که با کرونا انس گرفتیم و تمام ابعاد زندگیمونو تحت شعاع خودش قرار داده و باهاش کنار اومدیم یعنی مجبور شدیم که کنار بیایم نه بخاطر خودمون بلکه بخاطر عزیزامون که کنارمونن و بقیه ی مردم که گناهی ندارن بخوان پاسوز ما بشن که بگیم نه دلمون می‌خواد مثه سابق همچنان زندگی کنیم و امکان پذیر نیست!
سخته، خیلی همه سخته ولی میگذره این روزا مثه بقیه ی روزای سختی که گذشت و ازش خاطرات موند و امیدوارم هیچکس قربانی خودخواهی دیگران نشه این مدت و بخیر بگذره برای همه...
سلامتی بزرگترین و مهم‌ترین نعمت بوده همیشه و تا ابد هست...
بهترین دعا در حق همدیگه همین سلامتیه...هم روحی و هم جسمی?
